Het is weer tijd om in te pakken en te vertrekken. In de stromende regen vandaag. Het is echt heel nat en het voelt heel sip. Hoewel we met Arran nog niet per se klaar zijn, hebben we wel veel zin in een slaapplekje met weer wat meer uitzicht. 

Omdat ik iets te lang met onze host sta te kletsen, vertrekken we net wat te laat om de ferry van 10:45 te halen. Nu hadden we daar ook niet per se op gemikt, maar nu moeten we wel een poosje wachten in de haven. Tegenover de aanlegplaats van de veerboot ligt The Sandwich Station, waar ze – volgens zeggen – fantastische broodjes hebben. We halen hier ieder een broodje voor onderweg, een kop koffie voor nu en uiteindelijk ook nog wat lekkers te snoepen. 

De overtocht is verder nogal saai. De tocht van Lochranza naar Claonaig duurt maar een half uurtje en de veerboot is vrij klein. We kijken even op het dek, maar daar waai je echt uit je hemd, dus blijven we maar in de auto. Daar zie je verder niks van de omgeving. 

Direct na aankomst slaan wij rechtsaf waar iedereen linksaf slaat. We rijden naar Skipness waar een kasteeltje staat en waar ik foto’s heb gezien van een charmant oud kapelletje met een begraafplaats. We denken hier even een korte stop te maken, maar het wordt een hoogtepunt op deze dag. Letterlijk en figuurlijk, want je blijkt de toren van het kasteel te kunnen beklimmen. Dat doen we later, we wandelen eerst naar de kapel. 

Het is droog, de zon doet dapper haar best en de wind waait door onze haren en hoofden. Hoe erg ik ook van de zonnige dagen genoot en ze zal missen, dit is ook wel echt lekker. En het past ook wel erg bij zo’n plek. 

Het middeleeuwse kapelletje blijkt een bijzondere plek. Het is gebouwd eind 13e of aan het begin van de 14e eeuw.  Hoewel het geen dak meer heeft, staat er nog verrassend veel overeind. De begraafplaats staat vol ontzettend oude grafstenen (en overigens ook met recente). De oudste die we in eerste instantie denken te vinden is uit 1808. Maar dan opent Remco het deksel van een soort kist waar we er meerdere van zien. Hier blijken middeleeuwse grafstenen in te zitten! Heel gaaf en heel bijzonder.

Klik op de foto’s voor groter

Er is verder niemand en dat geeft zo’n plek toch altijd weer net iets specialers. We horen alleen maar schaapjes en vogels. 

Skipness Castle – ook uit de middeleeuwen – blijkt ook een bijzondere plek. De eerste bebouwing dateert uit de 13e eeuw en is daarna verscheidene keren uitgebouwd en veranderd. De kapel die oorspronkelijk bij het kasteel stond, is tijdens deze verbouwingen ooit opgenomen in het kasteel zelf. De ‘huidige’ kapel werd toen gebouwd op enige afstand van het kasteel. De toren van het kasteel is nog lang bewoond geweest en is dus te beklimmen. We zijn verbaasd als blijkt dat we ook nog enkele kamers kunnen bekijken (met nieuwe vloeren uiteraard). 

Klik op de foto’s voor groter

Al met al zijn we er echt geruime tijd zoet. Ook in het kasteel zijn nauwelijks mensen. Wat een heerlijke verrassing was dit!

In het dorpje Skipness zelf valt ons oog op een picknickbank op het strand waar we onze broodjes eten. Absoluut heerlijke broodjes. Dik belegd en groot! Ik krijg de mijne niet eens op. 

Inmiddels is het al kwart voor drie en zijn we alleen nog maar tien minuten de verkeerde kant opgereden vanaf de ferry. Nu is het maar een uurtje naar ons hotel, maar er is nog meer op de route waar we eigenlijk wel heen willen. 

Een route die overigens echt heel mooi is. Wat een heerlijke landschappen weer. 

We rijden naar Kilmartin Glen, een gebied barstensvol archeologische vondsten. Steencirkels, standing stones, grafheuvels, rotstekeningen, you name it. Genoeg om je uren of misschien wel dagen te vermaken, want sommige plekken vergen nog wel een wandeling. Die tijd hebben we niet, dus we besluiten wat standing stones te bekijken die makkelijk te bereiken zijn en misschien wat steencirkels verderop te bekijken. Helaas gaat het regenen en – veel irritanter nog – de midges komen buiten spelen. En helaas is van de week gebleken dat Remco ook bij de beten van midges echt flinke nare bulten krijgt. We moeten nodig Smidge kopen, maar zijn het al een paar keer of vergeten of niet tegengekomen.

We bekijken dus alleen even de standing stones en rijden dan door naar het museum en de kerk. Opnieuw lopen we over een prachtig oud begraafplaatsje met een flink aantal middeleeuwse grafstenen. Ook weer heel bijzonder, maar we vonden de stenen bij Skipness toch net een specialere vondst! 

Klik op de foto’s voor groter

Hierna is het wel mooi geweest en rijden we de laatste 20 minuutjes naar ons hotel. Na het inchecken – wat een fantastisch uitzicht hebben we! – wil ik graag even met Schotse Hooglanders die bij het hotel horen knuffelen. Die kijken niet op of om en hebben geen interesse. Teleurstellend, ik keek er zo naar uit! De hotelgeitjes willen echter wél heel hard knuffelen. Eentje is ontsnapt uit het weiland en gedraagt zich precies zo als de border collie van eerder. Helemaal leunen en maar op haar kop gekrabbeld worden. Als ik stop, wurmt ze haar kop tegen mijn hand of trekt ze aan mijn mouw. Weer een vriendje erbij <3

We eten in het restaurant van het hotel. Prima eten, maar zeker niet om over naar huis te schrijven (waarom doe ik dit dan toch?). De prijs-kwaliteitverhouding is echt scheef. Jammer wel. 

Inmiddels is het weer keihard gaan regenen en is ons uitzicht kwijt. Benieuwd waar we morgenochtend mee op staan…