Dag 7 – Op safari (Lamlash, 22 mei)
Onze Airbnb heeft een leuk uitzicht op de zeer creatieve tuin van onze host, maar daar komen we niet voor. Ik zit ‘s morgens echt op hete kolen om meer van Arran te gaan zien. En dat gaan we ook zeker wel, want we gaan vanmiddag op Forest Safari met de Unimog van Mogabout.
Voor we op de tour mee gaan, hebben we nog wat tijd over. We hebben niet echt een plan, maar besluiten gewoon een stukje te rijden. Als eerste stoppen we bij een groepje winkels, waaronder de Arran Cheese shop. Daar wil ik graag heen, maar er blijkt meer leuks te zijn. Een souvenirwinkeltje en Arran Aromatics, de Rituals van Arran. Ze hebben daar echt heel lekker ruikende producten en we lopen de deur uit met een douchegel voor ons beiden en een luchtje voor mij. Duur spul, maar we kregen 35% korting op de prijs van de prijskaartjes, want er was een aanbieding ‘vandaag’. Wel heel toevallig, ik vraag me af of dat niet gewoon altijd is.
We bekijken de cheese shop nog even, maar kopen daar niks. We hebben de koeltas niet mee en gaan straks nog uren op pad. Zweetkaas is vies.
We rijden nog even naar The Doctor’s Bath, een bad uitgeslepen in de rotsen om het badderen in zeewater te vergemakkelijken. Het bad werd in 1835 gemaakt voor Dr McCredy en er pasten meerdere patiënten tegelijkertijd in voor hun zeewatertherapie.
Er zit geen water in het bad als wij er zijn, maar het is grappig om even te zien. Eigenlijk zijn de omliggende rotsen interessanter, want die zitten vol met patronen. We zien ook anemonen tussen de rotsen en Remco vindt dat hij de voetstap van een dinosaurus heeft gevonden. Die zijn hier ook daadwerkelijk te zien, maar op een andere plek op Arran.
Klik op de foto’s voor groter
We zouden nog best een tijdje langer naar al die patronen kunnen kijken, maar we willen nog even lunchen voor de tour start. Dit doen we bij The French Fox waar we lekker buiten in hun tuin kunnen zitten. Superleuk tentje, heerlijk gegeten. We delen de Poulet Breton en dat delen was verstandig. Machtig happie. Nu kon er nog een gedeelde crème brûlée bij als toetje en dat maakt Remco erg gelukkig.
Dan is het tijd om in de Unimog te stappen. Wat een gevaarte. We gaan op tour met één andere familie, Schots van origine, maar nu woonachtig op de Filipijnen. Ze zijn met negen personen, dus wij zijn een beetje de vreemde eend in de bijt, maar dat maakt niet uit. Iedereen is erg aardig.
De tour is dus een forest safari en brengt ons door de bossen van Arran. Dit zijn commerciële bossen, aangelegd voor de houtproductie. Dit maakt ze niet minder mooi of interessant trouwens en Alex weet veel te vertellen over de bossen. Dat er vaak weerstand is als er gekapt wordt bijvoorbeeld, maar ook hoe snel de natuur zo’n gekapt stuk overneemt met bloemen planten uit zaden die slapend in de grond zaten en onder de donkere dennen niet ontkiemden. Hij laat ons het verschil zien tussen stukken bos die worden uitgedund, stukken bos waar nog niks nieuws is geplant en dat allemaal uit verschillende jaren.
We rijden over de paden die zijn aangelegd voor de vrachtwagens die het hout vervoeren en Mogabout is de enige die toestemming heeft om dit te doen. Als wandelaar of fietser kun je hier wel gewoon heen, maar dan moet je wel flink klimmen. De Unimog is een beetje overkill voor de paden, want zo off road is het ook weer niet, maar met een gewone auto kun je hier echt niet rijden. We krijgen nog wel een demonstratie waar de Unimog echt toe in staat is op een minuscuul, maar heeeeel schuin stukje berg. De Unimog kan hellingen van 45 graden aan. Voor ons voelt het een beetje alsof we in een kermisattractie zitten.
We hebben prachtige uitzichten over Arran en Holy Isle. Alex vertelt over smokkelaars, over vikingen, wijst ons op een buizerd en weet ontzettend veel. Er is een stop voor thee met koekjes en diverse stops om dingen te bekijken of om even te genieten van de omgeving.
Bij de Glenashdale Waterfall (sneu stroompje, want droog) weet hij binnen een meter 7 eetbare planten en bomen aan te wijzen en bij de Giant’s Graves (neolitische grafheuvels) weet hij zo ontzettend boeiend te vertellen dat ik zeker weet dat niemand naar huis gaat met het gevoel een “stupid pile of rocks” te hebben bekeken. Ik vergeet er haast foto’s van te maken! Deze grafheuvel zou hoornvormig zijn geweest met een ingang in het midden. Het vermoeden is dat het de vorm van een vrouw voorstelt en de doden dus in feite weer in de baarmoeder terugkeerden. Er is een deel van de kamer waar nog nooit door archeologen is gegraven. Hier is inmiddels wel toestemming voor en men hoopt dat ze er nog botten zullen terugvinden.
Bij andere opgravingen zijn botten gevonden waar na DNA onderzoek van is gebleken dat deze mensen afstammen van mensen uit Syrië. Zo zie je maar weer, migratie is van alle tijden.
Klik op de foto’s voor groter
Op de terugweg krijgen we een volksverhaal over elfjes te horen en blijkt hij óók nog heel veel over de geschiedenis van de whisky op Arran (Arran Water) te weten. Dit is vooral een geschiedenis van illegaliteit en smokkelaars. Zo blijkt er in de 19e eeuw een loodgieter geweest te zijn (Robert Armour) die illegaal kleine ketels maakte, waardoor er op een zeker moment in 53 ketels op verschillende plekken whisky werd gestookt op Arran. Deze ketels waren van koper in plaats van tin en dat maakte de whisky op Arran van veel betere kwaliteit dan op veel andere plekken. Dat de smokkelaars rumvaten gebruikte voor de whisky maakte de drank nog eens extra aantrekkelijk. Alle informatie over wie er ketels kochten van Armour heeft hij bijgehouden in boekjes, waardoor de geschiedenis goed te reconstrueren was.
Arran is door het vele gesmokkel ook nooit echt een eiland van vissers geweest, want smokkelen was veel lucratiever!
Met een hoofd vol informatie stappen we uit de Unimog. Wat is onze Clio dan ineens weer een ukkie.
Het is nog heel erg mooi weer, dus we stoppen nog maar eens bij The Drift Inn voor een drankje. Echt fan van hun terras!
Als de magen beginnen te knorren, vertrekken we naar onze Airbnb. Daar knutselen we met behulp van de airfryer en magnetron een snelle maaltijd in elkaar en kijken we de rest van de avond allebei een serie.
Wat een hoop indrukken vandaag, echt een aanrader die tour!
Dag 8 – Rondje Arran en een bibliotheek in het bos (Lamlash, 23 mei)
Onze tweede volle dag in Arran. We gaan een rondje om het eiland doen. Dat kan hier makkelijk, want het is allemaal niet zo groot. Er zijn ook nauwelijks wegen, één hoofdweg rondom en eentje door het midden.
De zon schijnt uitbundig en ik sta alweer te springen om te gaan. Ik ben ook steeds nog heel vroeg wakker, dus ik heb er al uren op zitten als Remco opstaat. Na een ontbijtje met heel veel aardbeien in de yoghurt (die moesten op) stappen we in de auto.
Onze eerste stop is bij Eas Mor, waar je een mooie route kunt wandelen en een waterval en The Library kunt bezoeken. The Library is een hutje in het bos dat helemaal vol hangt met briefjes van bezoekers van over de hele wereld. Het ligt er vol kleurpotloden en papier, gastenboeken, gewone leesboeken en we zien zelfs een VHS van Indiana Jones. Het is ontzettend leuk om de briefjes te lezen en te bekijken, sommigen hebben er hele kunstwerken van gemaakt.
De hele wandeling is overigens echt een aanrader, achteraf heb ik spijt dat we niet nog het extra stukje naar Loch Garnard erbij hebben gepakt. Mooi bos! De waterval was uiteraard weer een sneu verhaal, maar daar kwamen we ook niet voor. Het eerste stuk was wel echt flink klimmen, maar worth it!
Er was nog wel een angstig moment voor Remco die aan een soort peterselieplant zat te wrijven en daarna ging opzoeken wat voor plant het was. Het resultaat bleek nogal giftig te zijn en er stond bij dat je de plant niet mocht aanraken. Oeps. Hij heeft vooralsnog al zijn vingers nog en geen enge blaren. Het resultaat dat mijn plantenapp gaf was ook iets minder angstaanjagend, dus wat het nou echt was…
Klik op de foto’s voor groter
Eenmaal weer beneden lunchen we bij het cafeetje naast de parkeerplaats en vervolgen onze weg naar een strandje vlakbij. Hier zouden we echte voetstappen van dinosauriërs kunnen zien. Helaas is de parkeerplaats vol (4 auto’s). We parkeren op een andere parkeerplaats even verderop en willen over het strand naar de juiste plek wandelen. Dit zou prima te doen moeten zijn, ware het niet dat het strand echt STINKT! Echt heel vies, naar stinkscheten. Niks frisse zeelucht. En het water lijkt ook nog wat te hoog te staan om de voetstappen goed te kunnen zien. We keren met rasse schreden terug naar de auto. Dan maar geen voetstappen, wij hadden onze eigen dinovoetstap al!
We rijden lekker verder en genieten van het uitzicht. We zien zeehondjes doen alsof ze rotsen zijn en stoppen bij een honesty box langs de kant van de weg. De honesty box heeft niks wat we willen kopen, maar wel drie prachtige border collies waarvan er eentje niet bij me weg te slaan is. Wat een heerlijk knuffelbeest! Bonus van de dag.
We bezoeken ook de relatief nieuwe Lagg Distillery waar we zowaar geen whisky kopen (allemaal peated en daar houdt Remco niet van) en later de Arran Distillery waar Remco in eerste instantie ook niks koopt. Als hij nog even naar het toilet gaat, ga ik vast naar de auto om mijn wandelschoenen uit te trekken. Dit toiletbezoekje duurt vrij lang en uiteindelijk komt er dan tóch een tasje mee de auto in. Je moet ze ook niet alleen laten die mannen…
We besluiten ons rondje met opnieuw een drankje op het terras. Vandaag niet bij The Drift Inn, maar op het strand bij Arran Botanicals. Wat een leuke plek ook weer!
Klik op de foto’s voor groter
In airfryerkoken (er is geen kookplaat in het huisje) hebben we hierna ook niet meer zoveel zin, dus we eten een prima pizza bij The Parlour. Drukke boel daar met pizza’s!
Een aantal van de bezienswaardigheden die we vandaag nog wel hadden willen bezoeken waren best nog een eind lopen en hebben we daardoor overgeslagen. Alweer tijd te kort dus, maar ik wil hier zeker nog eens naar terug! Wat een heerlijke sfeer heeft dit eiland!
Morgen reizen we een stukje verder. Dit keer waarschijnlijk niet meer onder de stralende zon, het regent inmiddels en het blijft voorlopig wisselvallig Schots weer. Jammer voor ons, maar goed voor de plantjes én al die sneue watervallen!
