Dag 16: Mega mega picknick (Douro vallei, 26 mei) 

Oooh wat een heerlijk bed hebben ze hier! En wat een fijne douche! En als klap op de vuurpijl ook echt een fantastisch ontbijtje. Vers sap, vers fruit, de beste scrambled eggs, heerlijk brood en lekkere sinaasappelcake. We kunnen het lekker buiten in het zonnetje eten, zalig.

Na het ontbijt zitten we een poosje buiten in de zon te lezen om rond 11.15 te vetrekken voor de ‘activiteit’ van de dag: we gaan picknicken bij een wijnboerderij.  Quinta da Roêda in Pinhāo maakt port van het merk Croft en naast tours en proeverijen, bieden ze dus ook picknicks aan.

Het heeft wat voeten in aarde om er te komen, want er is dus een halve marathon gaande, waardoor de weg langs de Douro afgesloten is. Google maps geeft ons een alternatieve route over de snelweg, saai, maar goed, als het werkt. We moeten echter wel door Regua heen, waar de start en finish van het festijn plaatsvinden. Daar is het een lichtelijke chaos met wegen die dicht zijn waar Google niks van weet en wegen die open zijn waar Google ook niks van weet. En politieagenten die het verkeer regelen en ons hartelijk in onverstaanbaar Portugees de weg wijzen. Het schiet niet erg op. Uiteindelijk brouwt Remco zelf een route over een bergweggetje die ons wat verderop alsnog op de weg langs de rivier aflevert. Het blijkt een vrij spannende route langs afgronden en over smalle weggetjes met tegenliggers, maar het is er wel heel mooi! Wat een uitzichten hier! En overal zijn gele bloemetjes en klaprozen.

Uiteindelijk arriveren we precies op tijd bij de quinta. Daar krijgen we een welkomstdrankje: rosé port met tonic. We vinden het erg lekker! Op het terras nemen we plaats bij een picknicktafel. Dat terras is alles wat je er van verwacht en hoopt. Overdekt en schaduwrijk door het groen van blauwe regen (wat moet het waanzinnig zijn als die bloeit) en met uitzicht over de wijngaarden. Wat een klein beetje afdoet aan de sfeer zijn de grote busgroepen die af en aan arriveren en vertrekken, maar een kniesoor die daar verder op let.

De picknick komt in een mand en mét geblokt tafelkleedje! Het eten is heel lekker en overvloedig, we slaan er nauwelijks een deuk in en nemen de rest mee. We eten er ‘s avonds nog een prima maaltijd van. Ook de fles wijn gaat ongeopend mee, want er moet nog gereden worden.

We mochten ook nog mee met de tour van 14.15, maar die halen we niet. We zitten nog veel te veel te genieten van ons eten. Wel nemen we zelf nog een kijkje in de wijngaard en een aantal van de gebouwtjes waar wat uitleg is. Wel leuk gedaan allemaal en het is echt een waanzinnig mooie omgeving.

De terugweg is een herhaling van zetten: spannende bergweggetjes en fenomenale uitzichten. Dit keer met tijd om ook te stoppen en te genieten van al deze uitzichten.

De rest van de middag/avond brengen we door met een boekje, de restanten van de picnick en ruim tijd voor het schrijven van blogs. We zijn nog maar de enigen die hier slapen, dus het is stil en rustig in het huis.

Dag 17: Boeken verslinden (Douro vallei, 27 mei)

De temperaturen zijn inmiddels goed zomers en we vinden het tijd voor een dagje niksen. We hebben nog gedacht aan een boottochtje over de rivier, maar dat moest het toch afleggen tegen het lezen van een boek.

Na het heerlijke ontbijtje maken we een kleine excursie naar de lokale supermarkt voor wat drinken en een lunchkaasplankje. Daarna kruipen we op de loungebank met onze boeken. Voor de lunch verhuizen we naar het terrasje voor het huis en later in de middag nemen we een dappere duik in het ijskoude zwembad.

Enerverende dag.

‘s Avonds frissen we ons nog wel nog even op en rijden naar Regua, om alsnog een keer lekker uit eten te gaan. We hebben gereserveerd bij Aneto Wines & Table, het restaurant annex winkel van een kleine lokale wijnmaker. Dit familiebedrijf heeft zijn wijngaarden ongeveer recht tegenover onze slaapplaats.

Het is een modern ogend restaurant met een kaart die bij elk gerecht direct een wijnsuggestie geeft. Erg fijn voor van die mensen zonder verstand van wijn zoals wij. Hoewel ik uiteindelijk toch iets anders neem dan de aanbevolen wijn.

Onze ober is heel goed en leuk en het eten is zalig! We delen een voorafje: toast met gegratineerde eend met portsaus. Daarna neem ik zalm met een pistachekorst met bietenpuree, yoghurt met dille en zoete aardappelchips. Remco neemt een kalfssteak met een puree met olijven. De steak is waanzinnig goed, gelukkig is er zoveel dat ik er ook nog wat van kan eten.

Als dessert gaan we beiden voor onze favorieten, chocolademousse voor mij, crème brulee voor Remco. Heerlijk!

Voldaan rijden we weer alle slingerweggetjes terug naar huis. Morgen nog één keer deze weg, dit keer om dan door te rijden naar de Serra da Estrela.