Tijd om naar een volgend paradijsje te vertrekken. De hele boel weer in de auto, een ietwat onconventioneel ontbijt met restjes en gaan. Dit gebied van Portugal gaat echt op de lijst voor nog een keertje. Wellicht wel op een iets ander plekje, hoe onwijs leuk dit huisje ook was, na drie dagen ben ik de kerkklokken die “zie ginds komt de stoomboot” klingelen wel zat. Wel geleerd dat die melodie eigenlijk een compositie van Mozart is.

Natuurlijk staan er ook voor vandaag weer een aantal stops op het programma. De eerste al binnen een minuut of 10, namelijk het Castelo do Lindoso, een middeleeuws kasteeltje wat, zo dicht op de Spaanse grens, van groot militair belang was. Geen woonkasteel dus, maar echt een verdedigingwerk.

Bij de ingang van het kasteeltje staan een draaihekje en kaartjesautomaat weg te roesten. Binnen blijkt een mevrouw achter een balie te zitten in een grote steriele ruimte. Voor 1,50 mogen we het kasteel bezoeken. Ze spreekt nauwelijks Engels en heeft daarom een briefje waarop uitleg staat waar we heen moeten. Eerst binnen, dan pas buiten.

Er blijkt niet zo heel erg veel te zien. Binnen zien we een hele grote ‘community’ oven zonder erg veel informatie, een kleine tentoonstelling over lokale flora en fauna en daarna lopen we buiten een rondje over de kasteelmuren. Dat is leuk want het uitzicht is mooi en er groeien overal prachtige bloemetjes en plantjes. We eindigen in het ‘museum’ met wat potscherven, levensgrote poppen in middeleeuwse kledij en een hele berg informatie in het Portugees.

We zijn vrij snel klaar, niet veel wijzer, maar het was toch leuk haha. Op naar de volgende stop, een uurtje verderop: Santuário do Bom Jesus do Monte (Heiligdom van goede Jezus van de Berg). Deze kerk ligt vlakbij de stad Braga (die we verder overslaan). Deze neoklassieke kerk is vooral beroemd vanwege de vele trappen voor de kerk. Er zijn bijna 600 treden, 17 terrassen met fonteinen en beelden en er zijn die verschillende segmenten. Eén segment beeld de kruisgang uit, met kapelletjes met beelden erin. Een volgende is gewijd aan de vijf zintuigen, met bijbehorende fonteinen en er is een derde segment gewijd aan de drie theologische deugden: geloof, hoop en naastenliefde. Ook dit derde segment heeft bijpassende fonteinen.

Die 600 treden omhoog vinden we een leuk plan voor andere mensen. Wij gaan met de funiculair. Dat is een attractie op zich, want het is een oudje! De kabelbaan, die werkt met waterballast, werd al in 1882 gebouwd en was de eerste op het Iberisch schiereiland. Voor 2 euro mogen we een ritje omhoog maken.

Boven blijkt het prachtig. Er is fantastisch uitzicht over Braga, er zijn mooie tuinen, je kunt ijsjes kopen, er is een klein winkeltje en de kerk is mooi versierd, want er is een bruiloft gaande! Toch raar hoor, zomaar iemands wedding crashen! Ik zou het maar niks vinden dat er steeds toeristen in en uit lopen tijdens mijn bruiloft.

De trappen naar beneden lopen we allemaal wel. Dat is ook nog geen sinecure trouwens! Wat een eind! Eenmaal beneden scoren we bij een kleine kiosk met ons laatste tientje twee hotdogs voor een late lunch. Vanavond willen we uit eten, dus we moeten het even vol kunnen houden.

Hierna rijden we naar ons volgende onderkomen: Casa Carrapatello in de Douro vallei, het gebied waar de druiven voor de port vandaan komen. We maken de portcirkel rond dus na in Porto al de porthuizen gezien te hebben.

Na het inchecken (ging erg vlot, vooral omdat onze gastvrouw alleen Portugees en Frans spreekt en er dus weinig conversatie mogelijk was) relaxen we een poosje op bed (LEKKER!)

Hierna rijden we naar Regua waar we een leuk restaurantje hebben gevonen. Helaas blijkt er hier morgen een halve marathon plaats te vinden en is het suuuuuuper druk overal. Alles vol. We weten wel een plekje op een terrasje te scoren waar we een port/gin tonic drinken en een borrelplankje verorberen. Hierna proberen we nog even of we bij een pizzeria terecht kunnen, maar ook die is vol. We besluiten dat de borrelplank ook wel genoeg was en gaan terug naar ons logeeradres. Morgen weer een dag!