Om een uur of negen schuiven we in de ontbijtruimte aan voor ons ontbijtje. Het weer is beter dan gisteren, maar nog steeds vrij fris. Echt jammer wel, want ik had onszelf al helemaal in de tuin aan het ontbijt gevisualiseerd.
Wel echt lekker is dat we verse jus hebben bij het ontbijt! Die is hier echt zo lekker zoet, de sinaasappels zijn hier zoveel beter. De rest van het ontbijt is eenvoudig, maar prima verzorgd. Broodjes, klein croissantje, kaas, worst, scrambled eggs, yoghurtje. Fijn begin van de dag.
Ons guesthouse ligt een stukje van Coimbra af, dus we pakken de auto om richting stad te gaan. De jongen die hier werkt heeft ons een gratis parkeergarage getipt op 3 minuten rijden. Vanaf daar zou het dan 3 minuten lopen naar de stad zijn en nog eens 3 naar de universiteit die we gaan bezoeken. Inmiddels denken we dat 3 het enige cijfer is dat hij in het Engels kent, want het is 8 minuten rijden en al HELEMAAL geen 3 minuten lopen. Google zeg 20 minuten naar de bibliotheek van de universiteit en zelfs dat is al optimistisch. Tenminste, het zou prima lukken als de weg gewoon horizontaal zou zijn, maar ze moesten Coimbra ook weer zo nodig op een berg bouwen.
Het is echt een behoorlijke klim en we komen nog krap in de tijd ook, we hebben om 11:00 een entry voor de bibliotheek geboekt. Te laat komen betekent dat je niet meer naar binnen mag, want er wordt elke 10 minuten hetzelfde aantal mensen toegelaten en de kaartjes zijn dik uitverkocht. We halen het op het nippertje. Om 10.58 wandelen we naar binnen en sluiten ons aan bij de vele bejaarden in het voorportaal. Gezellig….
Ik vind deze manier van dingen bekijken eigenlijk echt heel stom, maar deze bibliotheek schijnt wel echt de moeite waard te zijn, dus vooruit maar.
De universiteit van Coimbra is een van de oudste universiteiten van Europa, opgericht in 1290 en heeft sindsdien onafgebroken bestaan. Tenminste, als je niet meeweegt dat de uni nog een paar keer is verhuisd naar Lissabon en weer terug. De definitieve vestiging in Coimbra was pas in 1537.
De Joanina bibliotheek is een barokke bibliotheek gevestigd in het hart van de universiteit. De bouw ervan werd voltooid tussen 1717 en 1728 en het vier verdiepingen hoge gebouw herbergt ongeveer 250.000 boeken, die nog steeds in te zien zijn. De bibliotheek is zo gebouwd dat de boeken beschermd zijn tegen temperatuurverschillen, veranderingen in luchtvochtigheid en andere invloeden van buitenaf, als ware het een kluis.
Om te voorkomen dat insecten de boeken aantasten huist er een kolonie vleermuizen in de bibliotheek. Elke avond worden de kostbare meubels afgedekt om ze te beschermen tegen vleermuizenpoep. Overdag wonen de vleermuizen achter de loze ruimte achter de boeken. De bibliotheek is rijk gedecoreerd en je kijkt echt je ogen uit. Foto’s maken mag niet, maar we hebben er toch illegaal een paar genomen.
Ons ticket geeft ons, buiten de bibliotheek, tot meer ruimtes in de universiteit toegang. We bezoeken eerst de prachtige kapel van de heilige São Michael en wandelen daarna door het paleis. Deel van de universiteit was namelijk ooit het paleis van de Portugese koningen.
Als we met dit alles klaar zijn, willen we eigenlijk door naar het wetenschapsmuseum wat we ook nog mogen bezoeken. Dit blijkt echter om 13:00 dicht te gaan voor lunch. Het is 12:58 als we er op de stoep staan en een hele boze meneer vertelt ons dat we niet meer naar binnen mogen. Hangry denk ik.
In de directe omgeving is niet zo heel veel eetbaars te vinden en wij willen ook wel wat lunchen. Vooral omdat er een ontzettende plensbui aan dreigt te komen. We besluiten naar beneden te lopen, de stad in. Ik vind dicht bij een tentje waar ze hotdogs hebben en dat lijkt ons prima als eenvoudige lunch/schuilplaats voor de regen.
Helaas komt de plensbui al keihard op ons hoofd vallen EN blijkt het hotdogtentje permanent gesloten. We zitten de bui verder maar even uit in een bushokje en eindigen uiteindelijk toch weer op een terrasje in de zon voor een broodje wat heeeeeeeeeeeeel lang duurt voor het klaar is en daarna ook nog eens heel erg tegenvalt.
Wat níet tegenvalt is het ijsje wat we na wat struinen door Coimbra eten. We hebben heel wat ijsjes gegeten in ons leven, maar deze eindigt echt wel ergen boven in de top 10 denk ik. Heerlijk!
Coimbra is verder wel een beetje een gek stadje. Fijne sfeer, ontzettend mooie panden, maar wel ook ontzettend gericht op toeristen (waar zijn de normale winkels?!) en er is ook echt ontzettend veel leegstand en matig onderhoud. We stuiten zelfs op een paar middeleeuwse huizen met informatiebordjes die daar echt compleet staan weg te rotten. Een beetje lekker windowshoppen is er niet bij en na weer zo’n 12.000 stappen gezet te hebben, besluiten we een poosje te gaan uitrusten in het guesthouse.
Eenmaal daar is het wel even lekker om te relaxen en we cancellen het restaurantje dat we voor die avond geboekt hadden. We hadden op basis van de reviews al wat twijfels, we zijn moe en ik niet helemaal lekker. Uiteindelijk scoren we vlak bij een Maccie en relaxen de rest van de avond op onze kamer.
