Dag 3: Met stramme kuiten heuvels vermijden (Lissabon, 13 mei)

Vandaag staan we op met een sterk vermeerderd bewustzijn van de aanwezigheid van onze kuiten. Oei! Iets rustiger aan doen vandaag…

Het ochtendritueel verloopt een stuk trager en hoewel we uiteraard nog steeds zin hebben om Lissabon verder te verkennen, vetrekken we vandaag pas om een uur of elf. Met de bus rijden we een half uurtje naar Alcântara waar zich onder andere de LX Factory bevindt. De LX Factory is een oud fabrieksterrein waar zich nu allerlei winkels, horecagelegenheden en creatieve bedrijfjes bevinden. Maar eerst nog even brunchen. Bij een klein schattig tentje drinken we wat vitamientjes in sap/smoothievorm en leggen een bodempje voor de dag. Het eten is minder lekker dan gisteren, maar nog steeds een prima begin van de dag.

Hierna wandelen we richting LX Factory waarbij we onderweg nog twijfelen of we een art deco museum zullen bezoeken. Het is een privé collectie en je kunt er alleen doorheen met een rondleiding en daar hebben we niet zoveel zin in. Wel jammer op zich, want we love art deco!

LX Factory it is. Loven we ook! Het terrein is inmiddels misschien veel te toeristisch geworden (we zien de bacalhauketen en sardientjesketen die er alleen voor toeristen zijn), maar het sfeertje is gewoon wel echt leuk. Street art, zonnetje, terrasjes, gezelligheid tussen de oude fabriekspanden. We wandelen het terrein over, snuffelen in wat winkels en kopen niks. Wel strijken we een poosje neer bij Landeau, een lokale keten die nogal beroemd is vanwege zijn chocoladecake. Dat is nogal terecht weten we nu. Ze hebben ook waanzinnig lekkere verse sinaasappelsap trouwens.

Nadat we de LX Factory helemaal hebben uitgekamd nemen we de tram naar MAAT, Museu de Arte, Arquitetura e Tecnologia. MAAT bestaat uit twee gebouwen, eentje heel modern en een oud electriciteitsstation. Beide gebouwen zijn echt heel tof en het contrast tussen de twee is groot. We dwarrelen wat over het dak van het nieuwe gebouw om van het uitzicht te genieten, waaien uit langs de kade en twijfelen of we door zullen lopen naar Belem. Dat is stiekem nog best een eindje, dus we doen het toch maar niet. Het weer slaat ook een beetje om en er drijven donkere wolken boven ons hoofd.

We kopen dus een kaartje voor MAAT en gaan het oude power station binnen. Daar vinden we een tentoonstelling met moderne kunst (nogal raar, niet veel boeiends) en je kunt er rondlopen in de oude machinekamers tussen generatoren, waterpompen en nog veel meer. En dat is tof.

Als we na een poosje tussen de buizen, metertjes en grote zwarte logge apparaten weer naar buiten wandelen is de grond nat. Wat een goede timing hadden we! Blij dat we niet naar Belem zijn gaan wandelen. Het miezert nog wat en we lopen terug richting het moderne MAAT gebouw voor iets te drinken en misschien de tentoonstelling daar nog. Het glaasje cola smaakt ons prima, maar voor een tentoonstelling hebben we geen puf meer. Ook omdat de huidige expo ons niet zo aanspreekt. We wandelen lekker terug over de loopbrug en reizen met tram & metro terug naar ons eigen wijkje waar we bij een kleine bistro met Nederlandse eigenaresse een burger oppeuzelen.

Nog wat boodschapjes voor in het appartement en met opnieuw toch ruim 12.000 stappen in de voetjes ploffen we op de – niet zo comfortabele – bank