Dag 13: Een Engels droomhuis (Rhuddlan – Whichford, vrijdag 23 juni)

Zoals al voorspeld was regent het als we wakker worden. Het maakt het overigens niet makkelijker om weg te gaan uit dit heerlijke huisje en vooral het heerlijke bed! Ik heb zo lekker geslapen hier! Maar wat moet dat moet en er staat in the Cotswolds een droomhuisje op ons te wachten als het goed is.  

Stipt om 10.00 rollen we de cottage uit met al onze zooi. Als we wegrijden zien we de schoonmaakster al aankomen, denken we. Dag heerlijk huisje, dag kasteeluitzicht, dag Wales! We wilden eigenlijk ‘ons’ kasteel nog even bekijken, maar het regent echt heel hard, dus we slaan het over. Wel een beetje jammer.  

We maken nog een paar stops voor we Wales echt verlaten. Bij Valle Crucis Abbey, een ruïne van een abdij uit 1200, gebruiken we voor de laatste keer onze Cadw pas. Of nou ja, voor de laatste keer in Wales, want mogelijk gebruiken we hem straks in Engeland nog eens voor korting op English Heritage properties. We hebben de pas wat minder gebruikt dan verwacht, maar hebben uiteindelijk toch geld bespaard, dus dat is mooi.  

En een stop als deze abbey hadden we waarschijnlijk niet gemaakt zonder pas. De entree is hier 5 pond en dat vinden we best veel. Het is prachtig hoor, de abbey ligt onwijs mooi tussen de groene heuvels, maar het is best klein en met weinig informatie. Maar goed, desalniettemin wel weer een leuke stop, want al die geschiedenis blijft fascineren!  

Rondom de abbey is een camping waar je ook je auto parkeert voor een bezoekje. We spotten daar een machine waar je melk en milkshake kunt tappen en zo blijkt, ook bakjes ijs uit kunt halen. Dat doen we uiteraard! Het is hetzelfde ijs als we eerder in Bath aten, maar helaas is mijn bakje ontdooid geweest en nu gekristalliseerd.  

Onze volgende stop is bij Llangollen, waar we even snel doorheen rijden, leuk plaatsje! We bezoeken daar het Pontcysyllte Aqueduct. Dit bevaar- en beloopbare aquaduct is een bijzonder staaltje techniek. De bouw startte in 1805 en het aquaduct is op het hoogste punt 38 meter hoog. Vroeger was het bedoeld voor het overvaren van producten uit de industrie, inmiddels varen er vooral plezierboten overheen, de zogenaamde narrowboats die je kunt huren voor een dagtochtje of een hele vakantie. Ze zien er best relaxt uit.  

We wandelen een stukje over het aquaduct (hoooog!) tot ergens in het midden. Daar vraagt een jongen ons om door te lopen of terug te gaan, want hij is een YouTube video aan het maken en wil graag een lege brug. We draaien om en lopen terug, wat ik achteraf heel stom vind. Ga lekker gewoon je videootje draaien met mensen erop in plaats van iedereen tegenhouden.  

We wandelen terug naar de auto want we moeten nog een heel eind rijden. Helaas een nogal saai eind zo blijkt, met maar sporadisch leuke stukjes. Het is ook op veel plekken nogal druk, dus het is niet echt heel gezellig allemaal. Op een gegeven moment keert Remco plots om. Ik heb niet gezien wat hij gezien heeft, want ik zat op mijn telefoon te kijken. Hij blijkt een enorme Farmshop gevondden te hebben, met ook nog eens een rijtje hele schattige cottages erbij. Tijd voor een stop! We hebben helemaal niks nodig, behalve wat goede moed en die vinden we hier vast wel. Benen stekken en frisse lucht helpt sowieso.  

Het blijkt een heel complex met café, take-away, gallery, farmshop en een distillery! Nu wordt het leuk! Ze hebben er vooral veel gin en maar een paar soorten whisky, want ze bestaan pas net sinds 2018. Remco vindt die hele jonge wiskey niet zo interessant, dus we storten ons op de gin. En op ‘project x’, een hele lekker koffielikeur waar ik meteen tiramisu mee wil maken. Die mag mee naar huis net als vier kleine flesjes gin. We mogen er ook alles proeven wat we willen, maar houden ons in. Remco moet tenslotte nog een eind rijden en het is voor hem ook niet gezellig als ik lallend naast hem zit. We proeven daarom alleen de koffielikeur en een gin met hibiscus en roze peper.  

We lopen nog even door de farmshop, maar hebben niet echt iets nodig, dus we kopen er zowaar eens een keer niks.  

Na deze stop kunnen we er weer even tegen en rijden de resterende 2 uur naar ons nieuwe vakantiehuisje in The Cotswolds. Gelukkig wordt de route al gauw ook een stuk aangenamer en klaart het weer ook op. Wij klaren ook weer helemaal op als we ons huisje vinden. Ik wilde héél graag een keer een Engels droomhuisje. Met een rieten dak, rozen voor de deur, een open haar, bad op pootjes en een AGA. De laatste is in dit huisje dan niet aanwezig, maar verder heeft het alles en het is prachtig! Dit huis is in 2018 helemaal gerenoveerd en dat is echt heel goed gedaan. Het is landelijk, maar toch ook modern, heel comfortabel en echt mooi ingericht.  

Na een snelle toer door het huisje lopen we de twee hele minuten naar de lokale pub waar we in de beergarden lekkere biertjes en cider drinken en een prima maaltijd eten. Het is echt prachtig weer, gezellig druk en heel fijn. Goede start van dit weekje Cotswolds!