Dag 10: Another day, another castle (Conwy, dinsdag 20 juni)

Voor vandaag staat er wat wisselvallig weer gepland, met name ’s morgens gaat het regenen. We doen daarom lekker rustig aan. Een beetje uitslapen, wassen draaien, blogs typen enzovoort. Erg fijn om ook gewoon weer in een huisje te zijn waar ik niet het liefst uit vertrek zodra ik mijn ogen open.  

 We vertrekken pas rond een uur of twaalf richting Conwy, zo’n 25 minuten rijden verderop. Remco heeft het al zo lang als ik hem ken over Conwy castle, dus dat gaan we bezoeken.  

Conwy castle is, net als de kastelen die we eerder bezochten, een ruïne en is gebouwd in 1283-1289 door Koning Eduard I. Hij bouwde een hele rits kastelen waaronder ook Beaumaris, Caernafon en Harlech Castle. Ondanks dat Conwy een prachtig kasteel geweest moet zijn, is het maar sporadisch gebruikt. Eduard I verbleef er slechts eenmaal korte tijd voor hij in 1294 gevangengenomen werd en zijn opvolger heeft er ook maar een paar maanden gewoond.  

In de jaren erna woonde er af en toe eens iemand, maar raakte het kasteel ook in verval, werd vervolgens weer opgeknapt en stond dan weer een tijd leeg. In 1655 werd het kasteel bewust gedeeltelijk gesloopt, opgedragen door de Council of State die wilde dat het kasteel niet langer een militair doel kon dienen. In 1665 werd al het hout, lood en ijzer uit de ruïne verwijderd.  

Inmiddels is de ruïne onderdeel van de Cadw en bezoeken jaarlijks duizenden mensen het kasteel. Het is, ondanks de staat, nog steeds ontzettend indrukwekkend, met hoge torens waar je prachtig uitzicht hebt. Ook bijzonder is dat rondom Conwy nog altijd vrijwel de gehele stadsmuur overeind staat waar je overheen kunt wandelen.  

Het is eigenlijk rustiger dan ik had verwacht in het kasteel, zeker gezien de drukte op de parkeerplaats en het feit dat dit wel echt de toeristische hotspot van Noord-Wales is. Er lopen wel wat schoolklassen vol pubermeisjes rond die natuurlijk weer lawaai voor 10 maken en op hun manier heel druk zijn met het maken van filmpjes voor hun schoolopdracht.  

Nadat we overal rondgeklauterd hebben, is het tijd voor een late lunch. Ik denk een leuk tentje gevonden te hebben dat tot 16:00 lunch & afternoon tea serveert, maar afgezien van het interieur valt het helaas nogal tegen. Mijn pappardelle heeft een enorm vette saus die nergens iets van de beloofde citroen heeft en bij Remco zijn sandwich zit verlepte sla en de coleslaw is warm. We zijn ongeveer de enige gasten en ze kunnen niet eens onze gerechten tegelijkertijd serveren. Wel lekker geplast op de mooie wc’s!  

Snel weer verder. We vinden een ijssalon die wél gewoon doet wat de reviews beloven, lekker ijs serveren en gaan daarna door naar Plas Mawr, het best bewaarde Elizabethaanse huis in het Verenigd Koninkrijk.  Het is gebouwd door de rijke koopman Robert Wynn tussen 1567 en 1585 en is ondanks dat het in de 18e en 19e eeuw voor van alles is gebruikt qua architectuur in al die jaren vrijwel onveranderd gebleven. Bijzonder om rond te lopen, tevens levensgevaarlijk voor iedereen die langer is dan ik ben, want je stoot echt overal je kop. Remco komt ongeschonden uit de strijd, maar we zien een andere man die echt ongenadig hard zijn hoofd stoot. Er is ook een klein, maar heel mooi, tuintje bij het huis waar we met een paraplu rond moeten lopen vanwege een ietwat agressieve meeuw die een kuiken heeft.   

 

Na Plas Mawr willen we nog op de stadsmuren lopen. Dat is zeker geen walk in the park zo blijkt, want niet alleen moet je een flinke trap omhoog (en we hadden er al heel wat gehad vandaag) ook is de muur behoorlijk ongelijk en loopt op sommige stukken ineens steil omhoog of omlaag. Maar het is wel de moeite waard. Leuk om het stadje zo te bekijken en je hebt prachtig uitzicht op het kasteel. 

Moe en voldaan stappen we weer in de auto, doen boodschappen bij een grote Sainsbury’s (minder fijn dan Tesco) en eten in ons huisje lekker makkelijk een “Jamie schotel” (brood, kip, tomaten, ui, knoflook, olijven, pancetta uit de oven). Dit huisje heeft eindelijk eens scherpe messen, maar heeft daarentegen wel echt veel te kleine pannen! In de grootste koekenpan passen nét 2 hamburgers. Ovenschalen enzo zijn er daarentegen wél in overvloed en van flink formaat.  

Als toetje maken we Eton Mess met een bakje afgeprijsde aardbeien. Heerlijk! Op de tv vanavond gooein we Hinterland in de herhaling, al roepende “DAAR ZIJN WE GEWEEST!”. Cheap thrills.