Dag 7: Bloemetjes en bijtjes (National Botanic Garden of Wales, zaterdag 17 juni)

Omdat we morgen iets gaan doen waar we geen eten kunnen kopen, moeten we vandaag even zorgen dat we voldoende hebben om mee te nemen voor een picknick. Het lijkt mij een goed idee om hiervoor maar weer eens een delicatessenzaak te bezoeken en zo ook meteen eens een blik te werpen op Carmarthen zelf, waar we nog helemaal niet zijn geweest.  

Carmarthen is één van de oudste plaatsen van Wales, maar dat zie je niet heel erg terug. Tenminste niet als in dat het een charmant plaatsje is ofzo. Zoals op veel plekken in de UK worden ook hier alle huizen gepleisterd, dus zie je niet meer dat het eigenlijk allemaal prachtige oude stenen cottages zijn. Midden in het centrum van Carmarthen staat nog wel de ruïne van een kasteeltje, waar we even doorheen lopen. Het fungeert als een soort doorloop door de stad, maar ze hebben nog wel wat borden met informatie neergezet. Aardig om even gezien te hebben, maar niet meer dan dat.  

Bij het delicatessenzaakje scoren we wat kleine quiches en nadat we die thuis hebben gebracht stappen we in de auto naar de National Botanic Gardens of Wales voor een relaxt dagje tuinen.  

Deze tuinen werden in 2000 aangelegd en zijn dus nog niet zo heel oud. Eyecatcher is de enórme kas in het midden van de tuin en bijzonder is dat je hier echt flink kunt wandelen over het landgoed, er lopen trails die rustig een paar uur in beslag nemen. Dat doen wij niet, wij houden het bij de aangelegde tuinen.  

Het is er heerlijk, ondanks dat sommige tuinen wat tegenvallen. De Japanse tuin bijvoorbeeld is wel erg klein, maar de moestuin daarentegen is weer enorm. Er zijn overal veel bloemen en het is alweer prachtig weer. We lunchen op een terrasje bij het café, wat een leuk wisselend menu heeft, eten later nog eens een ijsje, luieren wat op het gras, lachen ons slap om een stel kinderen die een fontein tot zwembad bombarderen en maken heel veel foto’s van mooie bloemetjes.  

Binnen de botanische tuin bevindt zich The British Bird of Prey Centre, waar je met je ticket ook naar binnen mag. Ze geven daar diverse malen per dag shows met vogels, je kunt er privé wandelingen boeken met allerlei vogels en er zijn nog veel meer activiteiten. We hoeven niet zo nodig een show te zien, maar vinden het wel leuk om even langs alle hokken met vogels te lopen. Ze hebben vanalles! Prachtige uilen, valkjes, grote zeearenden en uiteraard de rode wouw (red kite) die we hier al diverse malen door de lucht hebben zien zweven.  

Bij alle vogels hangen bordjes met informatie en uitleg over het centrum en het leven van de vogels. Zo mogen alle vogels elke dag vrijuit vliegen. Mochten ze besluiten dat ze liever niet meer thuiskomen, dan is dat oké. Vogels blijken echter best lui te zijn en vinden het wel prima in hun hokjes. In de natuur zitten ze blijkbaar ook gewoon grote delen van de dag op dezelfde tak.  

We zijn van twaalf tot een uur of half vijf zoet in de tuinen en vertrekken kost nog moeite. Nu heeft dat ook te maken met onze cottage die nog steeds niet al te best bevalt. Het is er best frisjes (op zich fijn met warm weer) en erg donker. En dat valt elke keer toch tegen na zo’n heerlijke zonnige dag buiten. Van de zomeravonden krijgen we binnen echt niks mee.   

Maar er is wel een grote goede televisie met Netflix en een zender vol Britse huizenprogramma’s. Heeeeerlijk! Voor we thuis zijn eerst nog een stop bij de mega Tesco voor nog wat snacks voor morgen en ingrediënten voor avondeten. Het wordt wel eens tijd om zelf te koken, dus ik draai wraps met kip en paprika enzo in elkaar. Prima hapje. Prima dagje!