Zoals verwacht zijn we vanmorgen erg langzaam. We hebben allebei helaas ook niet zo lekker geslapen. Het ‘beetje’ verkeerslawaai bleek best wel veel te zijn, met name omdat er een verkeersdrempel vlak voor de deur ligt. We horen iedereen dus remmen, bonken en gasgeven. Ook het bed ligt niet zo best, als je je omdraait schudt het zo erg dat het voor de ander minstens voelt alsof er een aardbeving is. Vanavond verhuizen we naar de andere slaapkamer. Dat betekent wel dat we in twee eenpersoonsbedjes moeten slapen, maar goed, knus doen we dan wel weer op een ander moment.
We ontbijten, naast met brood, met de Welsh cakes uit ons welkomstpakket. Een soort zandkoekje met rozijnen meets cake meets… geen idee eigenlijk. Ze zijn een beetje droog, maar uit de toaster met een beetje gesmolten boter best lekker. Ik ben wel benieuwd hoe ze smaken als je ze ergens haalt waar ze vers gebakken worden, dit was gewoon een supermarktzakje.
Nadat we eindelijk gevoederd, gewassen en opgepoetst zijn, is het al tegen elf uur. Best lekker, zo’n relaxte ochtend, hoewel ik wel sta te springen om naar buiten te gaan. Onze Airbnb ruikt nog steeds naar geurstokjes.
Remco heeft een route uitgestippeld langs allemaal mooie kustbezienswaardigheden in Pembrokeshire National Park. Onze eerste stop is St. Govan’s Chapel, een klein kapelletje gebouwd tussen de rotsen aan zee. De kapel is opgedragen aan de monnik die hier ooit in een grot woonde, nadat de rots zich open splitste toen hij achterna werd gezeten door piraten. Zijn lichaam zou volgens de legende begraven zijn onder het altaar van de kapel. Je moet een trap van 52 treden nemen om de kapel te bereiken. Hoewel, ook hier is weer een legende over, namelijk dat het aantal treden naar boven niet hetzelfde is als naar beneden. Wij hebben ze helaas niet geteld.
Het is wel echt een bijzondere plek, prachtig uitzicht. We scharrelen er een tijdje rond, zitten wat op een rots, maken uiteraard veel foto’s en klimmen dan weer naar boven. We twijfelen nog even of we nog verder zullen wandelen, je kunt hier nog een stuk lopen naar St. Govan’s Head, maar mijn tomaathoofd draait alweer op volle toeren door de warmte, dus ik heb niet zoveel zin.
We rijden een stukje verder om te stoppen bij een cafeetje voor wat broodjes en drinken. Er is een heerlijk terras buiten waar we graag even gaan zitten. Om de hoek is een gebied met lily ponds, die waarschijnlijk prachtig zijn. De parkeerplaats staat echter overvol en wij hebben meer zin in nog meer strand/kust.
Helaas vallen onze volgende stops een beetje in het water. Of eigenlijk in het vuur. We waren er al bang voor toen we onze lunch zaten te eten, dit gebied is voor een groot deel militair oefenterrein en we hoorden al diverse harde knallen en mitrailleurs die leeggeschoten werden. De gebieden waar we heen willen zijn dus helaas vandaag afgesloten. We ontdekken wel een plek waar je als toeschouwer naar de oefeningen kunt kijken, maar als we daar stoppen is er op dat moment niet veel meer te zien dan HEEL veel rook en een tank ergens ver weg in de verte.
We rijden dus nog maar wat verder en stoppen uiteindelijk nog een poosje bij West Angle Bay, waar we over het strand wandelen, lekker met de voeten in zee. Er zit hier ook een erg leuk café, maar dat sluit helaas al om 16:30 (en dat is het ondertussen bijna, aangezien we pas zo laat vertrokken).
In Pembroke werpen we nog een blik op het kasteel (geen onderdeel van de Cadw, dus we gaan het niet bezoeken) en rijden dan richting Saunderfoot om daar te gaan eten. We hebben echt nog geen zin om binnen te gaan zitten, dus we laten de afhaalchineesrestjes maar even voor wat ze zijn. In Saundersfoot heb ik een leuk visrestaurantje op het oog, maar dat blijkt helemaal volgeboekt. Niet zo gek, want het heeft ook maar zes tafels ofzo… We eindigen uiteindelijk op het terras van een lokale brouwerij, waar we heerlijk zitten en mensen kijken. Ik eet er een ‘burger’ met heek, wat eigenlijk geen burger is maar gewoon een dik stuk verse vis op een brioche, afgemaakt met zeewierboter en zeekraal. Lekker! Remco heeft een gewone burger en een lokaal alcoholarm biertje. We zijn zeer tevreden.
Op weg naar huis scheuren we nog even door de mega Tesco voor wat fruit en ontbijtspul en dan ga ik hard aan het werk met foto’s en blogs. Vraagt een hoop van mijn geduld, want ik zit nog altijd te prutsen met die slome laptop. Moet echt een nieuwe!
Morgen meer Pembrokeshire, we gaan naar St. David’s en gaan eindigen in Tenby waar een streetfoodfestival aan het strand is!