Ons vertrek uit Sevilla gaat een stuk soepeler dan onze aankomst. Onze FreeNow chauffeur pikt ons keurig op tijd op en rijdt ons zonder kamikaze perikelen naar de parkeergarage waar onze auto staat. De gemiddelde taxichauffeur rijdt hier echt als een gek, dus we zijn blij met dit rustige ritje.

De auto staat er nog netjes en boven de parkeergarage scoren we nog snel wat broodjes voor onderweg in een supermarkt.

Van Sevilla naar Cordoba is het maar anderhalf uur rijden als je over de snelweg gaat, dus we moeten ons onderweg nog even zien te vermaken. Dat is normaal niet zo’n probleem, maar het is maandag en veel van de bezienswaardigheden zijn vandaag gesloten. Wij hadden eigenlijk een amphiteater op het programma staan, gebouwd door de Romeinen maar bij Remco weer eens bekend uit Game of Thrones of Star Wars of iets anders waar ik geen verstand van heb. Gelukkig voor Remco vind ik op één of andere site over scenic routes een kasteel uit Game of Thrones ter compensatie. En het is open op maandag.

Het Castillo Almodovar del Rio ligt alweer prachtig gelegen bovenop een berg. Wat meteen ook weer een nadeel heeft: die berg moet je ook op. Aan de voet van de berg ligt een prachtige ruime parkeerplaats, maar we hebben niet zoveel zin in die bergwandeling. Boven is er volgens de reviews op Google ook wel iets van parkeerruimte. We gokken het erop en hopen dat het rustig is omdat het kasteel over anderhalf uur sluit voor de siësta. Dat valt helaas tegen, maar we kunnen de auto nog ergens langs de weg omhoog kwijt. Geen officiële parkeerplaats, maar we geloven niet dat ze daar hier heel moeilijk over doen gezien de vele andere auto’s die overal en nergens staan.

Castillo Almodovar del Rio is een bijzondere plek. Al in 740 werd hier, door de Berbers, een eerste burcht neergezet. Het huidige kasteel stamt uit de 12e eeuw. Hoewel, eigenlijk moet ik zeggen dat het huidige kasteel stamt uit de 20e eeuw.

Nadat het kasteel in de loop der eeuwen meermaals van eigenaar wisselde, was het tegen 1900 niet meer dan een ruïne. Er stonden nog wat muren en een toren, maar van een kasteel was echt geen sprake meer. De toenmalige graaf van Torralva besloot dat dit kasteel van groot belang was geweest in de Spaanse geschiedenis en dat het niet verloren mocht gaan. Samen met een bevriende architect begon hij in 1901 aan een restauratie die uiteindelijk 36 jaar zou duren. Zowel de graaf als de architect hebben de voltooiing zelf nooit meer meegemaakt, zij stierven beiden al voordat het kasteel af was.

Hoewel ze vast erg hun best hebben gedaan, is het kasteel niet geheel geschiedkundig waarheidsgetrouw nagebouwd. Onmogelijk ook natuurlijk, want er lag geen keurig pakketje bouwtekeningen met foto’s voor ze klaar.

Het is een leuk kasteel om een poosje rond te banjeren, maar er is niet heel erg veel te zien. Natuurlijk wordt er wat aandacht besteed aan de restauratie en verder zijn er een aantal interactieve ruimtes waar dingen worden gedaan met historische figuren die gesprekken voeren met elkaar. Deze zijn echter alleen in het Spaans en dus niet voor ons.

Op diverse plekken staan afbeeldingen uit Game of Thrones zodat je kunt zien waar de scenes gefilmd zijn. Ik ken het allemaal natuurlijk niet, maar het zijn leuke zoekplaatjes. Achteraf heb ik een klein beetje spijt dat ik mijn grote camera niet mee heb genomen. Het kasteel was best fotogeniek.

Hoewel het kasteel redelijk goed bezocht wordt is er, afgezien van een automaat met drinken en eentje met chips en chocolade enzo, niks te krijgen aan eten of drinken. Wij hebben onze boterhammen in de auto opgegeten, maar hadden eigenlijk wel gehoopt op nog iets van een uitgebreidere lunch. Helaas!

Op naar Cordoba dan maar! We hebben hier opnieuw een Airbnb geboekt mét parkeerplaats ín het centrum. Ultieme luxe want parkeren in die oude stadjes…

We worden heel hartelijk ontvangen door onze host José Maria. Wat een aardige man. Hij laat ons het appartement uitgebreid zien (HEEL leuk!) en geeft ons allerlei tips. Er ligt ook nog een map met tips. We komen straks nog tijd te kort hier!

José Maria is enorm trots op zijn huis (ze wonen er zelf ook) en appt me later nog foto’s van hoe het er voor de verbouwing uit zag én foto’s uit 1800nogwat. Bijzonder om te zien!

Ondertussen knorren onze magen wel heel hard, maar het is hartstikke siësta. Gelukkig blijkt er redelijk dichtbij een markthal te zitten vol eetkraampjes, die open is. De markthal ligt uit het centrum en wordt voornamelijk bezocht door locals. Helaas is niet alles open, maar we smullen er enorm van een groot bord met Marokkaanse mezze. Daar knappen we van op!

Op weg naar ons appartement scoren we nog wat hapjes voor later, want uit eten hoeft nu verder niet meer echt. De rest van de avond chillen we lekker op de bank en in bed, want we zijn MOE! Sevilla was zo mooi, maar wel erg intensief, we moeten er nog even van bijkomen.