Dag 14: Soms mislukken vakantiedagen ook gewoon (6 oktober, El Soto)

Soms zijn vakantiedagen ook gewoon mislukdagen. Vandaag was zo’n dag. We wilden eigenlijk naar Tarifa, een plaatsje aan de kust waar de Atlantische Oceaan de Middellandse Zee ontmoet. Maar in Tarifa is het weer nogal matig, volgens het weerbericht.

Dus besluiten we dichterbij huis te blijven en een expo van moderne kunst in het bos te bezoeken, een soort beeldentuin-achtig gebeuren. Maar we hebben de ochtend heel relaxed gedaan en die blijkt maar tot 14:00 open te zijn en het is al 12:00. En je hebt er wel een uurtje of twee nodig.

We besluiten dan maar tot nog een relaxdagje bij ons huisje. Maar ook dat mislukt een beetje, want hoewel het zo’n 26 graden is, waai je buiten uit je hemd! Echt lekker buiten zitten is er niet bij. Het wordt een beetje lamlendige hangdag uiteindelijk waar we binnen en buiten een beetje afwisselen.  Natuurlijk komt er tot overmaat van ramp op het moment dát we een poosje buiten kunnen zitten een team tuinmannen met grasmaaiers en bladblazers op het terrein verschijnen. Zucht. Ik lees wel een fijn boek, dat dan weer wel.

’s Avonds hebben we gereserveerd bij een tof restaurant. Denken we. Is dus niet zo. Wat een matige bende qua eten. Snel vergeten, teleurgestelde review op Google en naar bed. Morgen naar Sevilla!

Dag 15: El Soto – Sevilla (7 oktober)

Om 10:00 moeten we ons huisje al uit en we mogen pas om 15:00 inchecken in Sevilla. We willen dus alsnog naar de beeldentuin gaan. Als we daar echter aankomen ziet het er niet heel aanlokkelijk uit. Zeker niet voor 10 euro entree p.p. In plaats daarvan gaan we dus maar ontbijten bij een semi-hippe koffietent boven in Vejer de la Frontera. Beter plan!

Na de koffie gaan we op pad naar Sevilla, de navigatie op snelwegen vermijden. Er liggen nog wat mooie witte dorpjes op de route, maar die gaan we niet bezoeken. Tenminste, dat is het voornemen. Tot we bij Arco de la Frontera aankomen, waar een kasteel en een kerk ons dramatisch aanstaren vanaf de klif. Dáár willen we eigenlijk wel even kijken. Maar echt veel tijd hebben we niet meer… we rijden er toch even heen.

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want we worden linea recta een parkeergarage ingestuurd en die ligt nog heel ver weg van het kasteel. Als we toch even buiten kijken, lijkt er een mooi viewpoint te zijn, maar daar staan bomen voor de view. Voor een wandeling door het hele stadje hebben we echt niet genoeg tijd, want we hebben om 15:00 in Sevilla afgesproken. Helaas dus maar terug naar beneden waar we nog wel even stoppen voor het uitzicht op de klif. Zo gaaf!

Met dit verhaal hebben we toch best wat tijd verspild, dus het laatste stukje scheuren we over de snelweg naar Sevilla waar we de auto in een parkeergarage in een buitenwijk achterlaten. Helaas willen de FreeNow (soort Uber) chauffeurs onze aanvraag vanaf de parkeergarage niet accepteren en na drie pogingen lopen we dan maar naar het station vlakbij voor een gewone taxi. Gedoe! Het is snikheet en we wilden juist niet met bagage hoeven slepen. Gelukkig is de taxi niet zo heel duur en worden we tijdens ons ritje al héél blij! Wat is Sevilla mooi!

Ons appartement blijkt ook echt heerlijk en ligt middenin de stad. We kunnen alles lopend af. Het kriebelt om de stad te gaan ontdekken, maar we moeten eerst even voor de inwendige mens zorgen. We scoren hele lekkere empanadas én een ijsje, wat we op de trappen van de kerk om de hoek eten. De sfeer in de stad is zo leuk! Ik weet nu al dat ik hier na twee dagen niet weg wil.

’s Avonds hopen we dat het wat is afgekoeld voor een wandeling in de stad. Is niet zo, maar we gaan toch wandelen. Bij een craft beer café drinken we wat biertjes en eten we wat snacks. Die empanadas waren best vullend, dus een hele maaltijd hoeft niet.

Hierna zijn onze batterijtjes wel leeg, het was een vermoeiende reisdag met dat taxigedoe enzo. Lekker naar bed onder de airco!

Dag 16: Sevilla (8 oktober)

Back in the city! Dus eerst koffie en een lekker ontbijtje bij een leuk ontbijttentje wat we op internet hebben gescoord. Viel een beetje tegen helaas, maar we hebben een bodem om de dag mee te beginnen.  Voor de verandering gaan we nu eens níet meteen slenteren. Nee, we hebben een tour geboekt. Op het dak van de kathedraal! Niet op de toren, maar echt op het dak.

Om 11.30 moeten we ons melden bij een zij-ingang van de kathedraal. We hebben een Engelstalige tour geboekt, maar ons gezelschap blijkt voor een groot deel uit Spanjaarden te bestaan, waardoor het een tweetalige tour wordt. Hierdoor duurt ie uiteindelijk ook wat langer, dus winst! Ik vraag me wel af hoe geïnteresseerd die mensen überhaupt in de kathedraal waren, want ze zijn de hele tour enorm druk bezig met foto’s van elkaar maken, maar goed.

We krijgen allemaal een audioding en een koptelefoontje (full tourist mode!) en gaan dan met onze gids de kathedraal binnen. Achter de tombe van Columbus opent hij een klein deurtje waar we doorheen gaan. Supergrappig, want je ziet andere mensen echt heel raar kijken.

De tour is echt fantastisch! De opbouw is heel goed, waardoor het vele klimmen echt goed te doen is, zelfs met de warmte. Het is steeds een stukje klimmen, een stop en dan weer verder omhoog. Zo stoppen we binnen in de kathedraal op balkons met fenomenaal uitzicht en op verschillende hoogtes op het dak. Spectaculair is ook de stop buiten onder het ronde glas-in-loodraam. ZO GROOT! Je hebt echt geen idee als je beneden staat.

Onze gids heeft het overigens niet heel makkelijk, die zweet zich rot. Summer is supposed to be over, roept hij op een gegeven moment gefrustreerd uit. Het is pas net sinds vorige week dat ze de roof tours weer overdag doen en niet alleen in de avond, maar geloof dat het van de gids nog wel wat langer zo had mogen blijven.

De kathedraal van Sevilla is één van de grootste kerkgebouwen ter wereld en is gebouwd op de plek waar ooit een moskee stond. Hiervan zijn enkele onderdelen bespaard gebleven, zoals de minaret (nu Giralda), een poort en de Patio de los Naranjos. De de kathedraal is sowieso een beetje een ratjetoe, want het gotische gebouw is in latere jaren ook nog aangevuld met bouwsels in renaissance-, barok en neogotische stijl.

Bovenop het dak leren we over de uitdagingen van de bouw van het enorme gebouw. Het mocht niet te zwaar worden, want de grond in Sevilla is zacht en een wegzakkende kerk was natuurlijk niet de bedoeling. Veel van de niet platte daken zijn daarom gevuld met scherven van terracotta potten, omdat dit veel lichter is dan de zware stenen! De platte daken waar wij over lopen zijn gelukkig wel stevig, die zijn ook echt bedoeld om op te lopen en om op te werken. Overal zie je een soort paddenstoelen waar je het dekseltje vanaf kan halen. Het zijn gaten in het dak van de kathedraal, die gebruikt worden om vanaf het dak dingen, zoals lampen, mee op te hijsen. Als je naar beneden kijkt door zo’n gat lijkt de kerkvloer gek genoeg ineens heel dichtbij, tót er een mens overheen loopt. Raar!!

We worden overigens meermaals gewaarschuwd om goed uit te kijken voor deze paddenstoelen. Blijkbaar gaat er nog weleens iemand op z’n snufferd tijdens het rondkijken. Begrijpelijk ook wel, want er is zoveel te zien! Wat is dit mooi. Het uitzicht, over de stad en naar beneden, de details van de kerk, alles.

Op diverse plekken wordt er de kathedraal gerenoveerd, een ongoing process waar wij met het afnemen van deze tour ook weer een financieel steentje hebben bijgedragen. Absoluut worth it!

We weten eigenlijk niet zeker of we nou straks wel of niet de kathedraal in mogen, dus op het laatste balkonnetje wat weer binnen is, fotografeer ik me helemaal wezenloos. Maar onze gids neemt afscheid van ons binnenin de kathedraal en laat ons daar los. Toch fijn om nog ‘even’ te mogen rondkijken. Of nou ja….even…. het is écht groot! We hebben niet de energie om écht alles te bekijken, wat een pracht & praal daarbinnen. De warmte en het klimmen hebben er toch ingehakt en we hebben vocht en voedsel nodig. Onze fles water is al leeg.

Gelukkig kun je overal gewoon gekoelde anderhalve liters water kopen en vinden we vlakbij een tentje waar je grote kommen yoghurt met vers fruit kunt eten. Lekkerste bakje yoghurt ever denk ik, heerlijk zo in de warmte!

Eigenlijk hebben we best zin om nu in de airco neer te ploffen in onze AirBnB, maar ook weer niet. Want Sevilla is zo mooi en leuk en gezellig! En ik zie overal om me heen mooie gebouwen en straatjes waar ik heen moet!

Eerst maar eens weg rond de kathedraal, want daar is het inmiddels erg druk met toeristen en mensen die toeristen willen oplichten. Er lopen hier vrouwen met bosjes rozemarijn rond die ze je in je handen willen drukken. Als je het aanneemt forceren ze je om je hand te laten lezen en uiteindelijk moet je natuurlijk betalen. Niet alleen takjes rozemarijn trouwens, ik zie om de hoek vrouwen gewoon takjes uit de heg knippen…

Moet wel zeggen dat ik alle verkopers en handleesvrouwtjes enzo hier in Spanje wel een stuk minder irritant vind dan ze bijvoorbeeld in Italië waren. Als je nee zegt, gaan ze gewoon weer verder en dringen niet verder aan.

Uiteindelijk slenteren we echt nog een enorm eind door de stad heen. We krijgen er geen genoeg van. Door oude straatjes, we kijken in marktjes en steken de rivier over naar Triana, waar we een hele hoop tegelfabriekjes zien waar de bekende Sevilliaanse tegels worden gemaakt. Het is snikheet, maar als je het lopen afwisselt met ijsjes en drankjes op het terras is het best te doen. Uiteindelijk ploffen we pas tegen zessen onder de airco neer. Poeh!

’s Avonds eten we geweldige sushi en een nog geweldiger ijsje. We zijn nog steeds niet gewend aan om 22:00 pas dingen gaan ondernemen (ook echt geen puf voor trouwens), maar gelukkig kun je om 20:30 overal ook al prima terecht. En dáár zijn we inmiddels wel aan gewend. Het leuke daarvan is dat je om 22:00 wel nog door de stad loopt en de gezelligheid en bedrijvigheid meepikt. Het is zo’n heerlijk sfeertje! Morgen nog een dag in deze fantastisch mooie stad. Nu al zin in!