Gisteravond is het redelijk afgekoeld in ons appartement door de airco. We slapen daarom met de airco uit en dat scheelt een stuk in de nachtrust. Beetje te warm is het stiekem wel, maar het is beter dan de ik-doe-een-regenbui-na airco.

Remco slaapt uit en ik begin aan het schrijven van onze reisblogs. Ik kan onze fans tenslotte niet in de steek laten 😉 Geen idee nog hoe interessant deze vakantie gaat worden, want het is wel vrij veel stad. En in steden doen we toch vooral vaak maar vier dingen: koffie, slenteren, street art en eten.

Na een douche onder de douchekop die ook een regenbui nadoet (een stuk beter dan de airco) gaan we weer op pad richting hetzelfde koffietentje als gisteren. Never change a winning team, ze hebben echt goede koffie. Na de koffie voert het plan voor de dag ons naar de bushalte. Tenminste, dat is de bedoeling, maar ik duik aan alle kanten weer allerlei straatjes in ons buurtje in. Ik krijg echt géén genoeg van al die leuke huisjes hier! Ik snap overigens wel ook waarom deze buurt in blogs soms juist afgeraden wordt, want sommige delen zijn echt zo armoedig. Onveilig voel ik me echter geen moment.

Na wat omzwervingen nemen we dan eindelijk de bus richting ons doel van vandaag: Ciudad de las Artes y las Ciencias ofwel The City of Arts and Sciences. Maarrr, eerst nog een tussenstop, want we zijn zo traag dat het inmiddels al tijd voor lunch is. En aangezien de restaurants rondom het complex niet bepaald goede scores halen, duiken we eerst een Mexicaans tentje in. When in Spain… ehm tja. Spaans eten gaan we vast nog genoeg.

Het tentje heeft een soort Subways systeem waarbij je je eigen burrito mag vullen. En dat doen ze goed! De 4.9 op Google Maps is geen leugen, dit is echt héél lekker! En voor nog geen tientje per persoon vullen we onze buiken behoorlijk (ik krijg mijn burrito niet eens op).

Op naar De Stad van de Kunsten en de Wetenschap! Dit complex is een architectonisch hoogstandje ontworpen door de beroemde Valenciaanse architect Santiago Calatrava. De projecten van Calatrava zijn vaak controversieel; budgetten worden aan alle kanten overschreden en er zijn regelmatig functionele problemen met zijn ontwerpen. Maar gaaf zijn ze wel, wat ons betreft en dus kon dit complex niet ontbreken tijdens ons bezoekje. Er bevinden zich hier o.a. een groot aquarium en een wetenschapsmuseum, maar die zullen we vandaag niet gaan bezoeken.

We slenteren heerlijk in het zonnetje langs en door de verschillende gebouwen. Ik heb vandaag lekker mijn R6 wél mee en vermaak me uitstekend met het fotograferen van lijnenspel en structuren. Architectuurfotografie is niet helemaal mijn ding, maar zo nu en dan vind ik het wel echt een leuke uitdaging.

Ook vermaken we ons érg goed met het bekijken van mensen in roeibootjes en op gemotoriseerde sups in een van de zwembaden rondom het complex. Of nou ja, zwembaden. Het water ziet er heerlijk uit, maar lekker een beetje pootjebaden mag niet. Best jammer.

Er valt ook al niemand per ongeluk uit zijn roeibootje, dus na een poosje gaan we verder op pad. We wandelen een stuk door de Jardín del Turia. Dit park strekt zich uit over een lengte van zo’n 9 kilometer, dwars door de stad. Oorspronkelijk liep hier een rivier (de Turia), maar na een ernstige overstroming in 1957 die vele mensenlevens kostte, besloot men de rivier om te leggen naar de rand van de stad. De drooggevallen rivierbedding zou in eerste instantie wellicht een snelweg worden, maar na protesten in de jaren 80 kreeg het gebied een groene bestemming.

Nu is het een heerlijke plek om te recreëren. Er zijn speeltuintjes, sportvelden en prachtige bomen en planten. Je kunt er fantastisch wandelen en fietsen en wij genieten enorm van het kleine stukje wat we ervan zien. Wel valt ons op dat het relatief rustig is en dat op een zondag. Maar goed, we zijn natuurlijk gewend aan Rotterdam en Berlijn waar iedereen bij elke zonnestraal massaal de parken induikt.

Omdat ik nog steeds zin heb in pootjebaden besluiten we de bus terug naar Cabanyal te nemen en naar het strand te gaan. Er staat aardig wat wind en de zee is dan ook flink onstuimig. De rode vlaggen wapperen, dus zwemmen zit er niet in (maar heb toch geen zwempak aan). Even met de voetjes in de zee kan natuurlijk wél en is heerlijk. Het water is echt warm. Door de flinke golven ben ik in no time alsnog zeiknat natuurlijk, want ik kan het niet laten om toch wat verder dan alleen mijn voeten in het water te gaan.

Na een poosje wordt het wat fris in de natte kleren en in de wind en lopen we terug richting de boulevard. Daar breekt de zon alweer door en warmen we vlot weer op. Bij ons huisje gooien we de natte kleren maar even in de wasmachine, erg handig is het niet natuurlijk, dat zoute water…

Voor het avondeten had ik een tapasbar op het oog vlakbij het strand. Gezellig interieur op de foto en hoge rating op Google. Maar als we er ’s middags langslopen ziet het er wel héél toeristisch uit. En ze hebben Italiaanse en Franse tapas op hun kaart staan. Hmmz.

Uiteindelijk zoeken we nog even verder en vinden een restaurant met vlees van de houtskoolgrill. Direct om de hoek bij ons appartement en met hele goede reviews. We besluiten ervoor te gaan en krijgen er absoluut geen spijt van. Voor slechts 33 euro per persoon eten we drie gangen met als hoogtepunt de mixed grill met chimichurri, geserveerd op een BBQ aan tafel. Die BBQ is niet per se handig, want het vlees is perfect als het geserveerd wordt en we willen helemaal niet dat het door gaat staan garen. Maar goed, het staat wel tof. Na afloop van ons diner krijgen we van de ober nog een likeurtje aangeboden. Only for the nice people! Er zijn opvallend veel nice people in de zaak 😉 Maar wij boffen, want omdat de pinautomaat niet direct wil connecten en moet herstarten, krijgen we nog een glaasje aangeboden. Ik heb een heerlijke zoete wijn, waar ik nog wel een paar glaasjes van lust!

Buiten is het ondertussen gaan onweren en regenen. Er werden al dagen buien voorspeld, maar nu valt er ook daadwerkelijk eindelijk eentje uit de lucht. Wij blij dat we dichterbij huis zijn gaan eten!

Morgen is het alweer tijd om afscheid te nemen van Valencia. Wat een heerlijke stad is het, we vonden het nog veel leuker dan we al hadden verwacht! Tis dat ik niet tegen hitte kan, anders zou ik er zo kunnen wonen.