Dag 2: Street art jagen in Valencia (24 september)

Na een onrustig nachtje zijn we veel te vroeg alweer wakker. Ons appartement is heel fijn, maar wel erg warm en de airco doet qua geluid een zeer geslaagde imitatie van een storm met harde regen. Niet heel rustgevend.

Maar de stad wacht en het is mooi weer, dus niks erg om vroeg wakker te zijn. We poedelen ons onder de riante regendouche en wandelen als eerste ons straatje door om koffie te gaan drinken bij een hippe koffiebrander. Prima start van de dag!

Na een korte sanitaire stop bij ons eigen huisje (moesten we toch langs) nemen we de tram naar de stad. Dit duurt wel even, want zoals gezegd zitten we er een eindje vandaan. Helaas hier wel weer mondkapjes op in het OV, dus Remco heeft weer voor piet snot zijn baard netjes laten maken voor de vakantie. Meteen weer een mondkapjesdeuk.

We hebben niet echt een plan, zoals zo vaak, maar ik heb gelezen dat in de wijk El Carmen heel veel street art is, dus daar gaan we als eerste heen. Ik heb een kaartje op Google Maps, maar dat blijken we niet nodig te hebben. Er is echt OVERAL street art te vinden. Veel kleine werkjes, stickers, paste-ups, kleinere murals. Het is een feestje! We slenteren gewoon rond, zonder doel en route.

Na een poosje komen we iets meer in de richting van het toeristische centrum en besluiten we de Mercat Central te bezoeken. Een waar paradijs voor de foodie, maar natuurlijk belachelijk druk! We kijken een poosje rond, maar al vrij gauw wil ik mensen gaan slaan en heb ik geen oog meer voor alle lekkernijen. Tijd om te gaan, we zoeken ergens anders wel lekkernijen zonder hordes mensen.

Dat valt overigens nog niet helemaal mee, want het restaurantje wat we op het oog hadden voor de lunch zit vol en in de directe omgeving is niet zoveel. We eindigen bij een broodjeszaak die helaas erg slecht blijkt.

Snel vergeten deze mislukking en de stad weer in! Nog altijd zonder echt doel wandelen we gewoon lekker door het centrum terug richting El Carmen. We zien de meest prachtige gebouwen. En de meest kitcherige gebouwen ook. Maar wat is Valencia mooi!

Bij Orxateria Santa Catalina drinken we een Valenciaanse horchata met een farton erbij. De horchata hier is anders dan de Mexicaanse en wordt gemaakt met tijgernoten. Het is heel zoet, maar toch dorstlessend. En die tijgernoten zijn nog gezond ook naar het schijnt. De farton is een soort langwerpig broodje, met poedersuiker erop. Best lekker, maar er speciaal voor omrijden zou ik dan weer niet.

Na nĆ³g meer slenteren en nog veel meer street art besluiten we rond drie uur terug te gaan naar ons appartement voor een soort van siĆ«sta. Het is 28 graden, dus een beetje afkoelen onder de airco is wel lekker.

Eenmaal daar doet Remco een dutje en ik post Instagram vol. En dan begint mijn maag te knorren want ik heb vanmiddag mijn vieze broodje niet opgegeten, maar het is nog lang geen etenstijd. Zeker hier in Spanje niet. We trekken dus maar weer schoenen aan en scoren bij de buurtsuper verderop wat vleeswaren, kaas, olijven en een stokbroodje. Lekker! Beetje zout bleken we wel te kunnen gebruiken.

Later die avond eten we bij een tapas restaurantje om de hoek, Taska la Reina. Om acht uur zit er nog vrijwel niemand, maar nĆ³g later eten wordt hem echt niet. Op meerdere plekken is dit restaurant ons getipt, maar uiteindelijk kan het de verwachtingen niet helemaal waarmaken. Op de tonijntartaar na missen de overige tapa net een beetje een finishing touch. Jammer wel, want ze hebben wel mooie gerechten bedacht en het zijn echt dingen als een snuf zout of een beetje extra crisp.

We zijn na het eten binnen een minuutje weer in ons appartementje waar we de dag besluiten met lekker een beetje lezen en Netflixen. Morgen nog een hele dag in Valencia!

Vandaag overigens wel een camera meegenomen, de kleine Fuji, die niet goed ingesteld bleek te staan en alleen maar jpg schoot een groot deel van de dag. Zucht. Sowieso weer gefrustreerd door de bediening omdat mijn Canons zo’n tweede natuur zijn. Gelukkig zit mijn R6 ook in mijn tas šŸ˜€