Vandaag doen we het wat rustiger aan dan de afgelopen dagen. Remco mag een beetje uitslapen, terwijl ik gewoon om 6 uur weer klaarwakker ben een maar weer eens de blog tik. Rond een uur of tien wandelen we naar buiten, waar de lucht opnieuw strakblauw is, de zon zich van haar beste kant laat zien en de temperatuur héél veel aangenamer is dan de afgelopen twee dagen. Hoi lente!

Vandaag gooien we SoHo in de herhaling, want daar gingen we gisteren echt te hard doorheen. Maar we beginnen bij “onze” Chinese bakkerij bij de metro. Dit keer voor een vers gestoomde bun met pork en een custard bun. We eten ze op in een soort parkje, waar de musjes heel blij zijn met onze kruimels. Zo leuk dat alle parkjes hier ook echt bedoeld zijn om te gebruiken. Er staan overal tafels en stoelen en in grotere parken is ook van alles te doen aan activiteiten, zoals yoga.

SoHo is echt heerlijk om doorheen te wandelen en we vergapen ons aan de prachtige gebouwen en de etalages van designwinkels met spullen die we niet kunnen betalen. Op een gegeven moment stuiten we op een hele rij glimmende vrachtwagens met aan de zijkant allemaal trappetjes. Er blijken filmopnames te zijn voor The Equalizer een crime serie op CBS. Onder andere Mr. Big uit Sex and the City speelt er in mee. Afgezien van de hele rits aan trailers en een techniekwagen verderop om de hoek zien we verder niks gebeuren. Jammer wel.

Vanuit high-end SoHo wandelen we verder in Greenwich Village wat een hele andere vibe heeft. Veel restaurantjes en cafés en een hoop regenboogvlaggen. In een klein parkje vind je hier het Gay Liberation Monument, ter herdenking van de rellen in 1969 die ontstonden na een politie-inval in gaybar Stonewall. Ook de allereerste Gay Pride vond hier in Greenwich plaats ter herdenking van deze rellen.

Bijzonder aan New York blijft toch hoe verschillend van sfeer al deze wijken zijn! Je loopt hier door straten vol Brownstones en hoge bomen, fluitende vogeltjes en een bijna dorps sfeertje. Heerlijk om te wandelen. We snappen wel dat Carrie Bradshaw uit Sex and the City hier wilde wonen en werpen zijdelings een blik op haar appartement, waar nog altijd groepjes mensen een selfie voor willen maken. Je zal maar in dat huis wonen, dag in dag uit al die mensen op je stoep…

Ook het huis uit Friends lopen we trouwens nog rakelings voorbij. Tenminste, het pand wat gefilmd is voor de buitenkant. De daadwerkelijke appartementen waren gewoon op de filmset.

In een lief Georgisch cafeetje drinken we een kop koffie. Het ligt naast een hip café wat me getipt werd, maar wat echt helemaal vol zat met ongezellige laptopmensen. Je ziet hier in veel koffiebarretjes briefjes op tafel dat je per uur minimaal één consumptie moet bestellen, ter voorkoming van laptopmensen die de hele dag op één cappuccino een tafel bezet houden.

In het Meatpacking District duiken we Chelsea Market in voor een lunch. Ik ben hier met Hetty en Dennis al geweest, maar heb toen niet zoveel in me opgenomen, behalve de heerlijke lobster roll die ik toen at. We kijken nu wat uitgebreider rond en eten in de kelder een broodje kalkoen (ik) en rosbief (Remco). Het is heel druk, maar wel echt gezellig en de combinatie van foodstands en winkeltjes bevalt ons wel.

Ondertussen hebben we alweer flink wat kilometers weggestapt, ondanks dat we dat eigenlijk niet van plan waren. Tenminste, we wilden niet weer zo helemaal tot het gaatje gaan als gisteren. Maar de moed is nog goed, de zon schijnt en The High Line wacht op ons!

De High Line of het High Line Park is een park aangelegd op het traject van de West Side Line, een in onbruik geraakte goederenspoorlijn van de New York Central Railroad. Sinds de opening van het laatste stuk beslaat het park nu zo’n 2,3 kilometer

Het park is voorzien van een vlakke vloer waartussen soms de oude spoorrails nog zichtbaar is. In gedeelten ziet je tussen de planten wissels, spoorrails, houten dwarsliggers en zelfs nog het grind van de ballast. De beplanting van het park werd ontworpen door de Nederlandse ontwerper Piet Oudolf.

Van die beplanting zien we nu natuurlijk niet zoveel, want alles is nog kaal, maar het is echt zo’n ontzettend leuke wandeling. Op diverse plekken zijn er kunstwerken te zien en een stad ziet er heel anders uit als je wat hoger loopt. Er is in de afgelopen jaren rond the High Line veel bijgebouwd, dus ik herken het niet echt meer. Extra leuk en we kijken onze ogen uit. Voor een architectuurliefhebber is dit ook echt een aanrader, want er staan hele bijzondere gebouwen. Zo is daar bijvoorbeeld Bloomberg Building/The Shed waarbij een deel van het gebouw uitgeschoven kan worden om een grote hal te creëren. Heel gaaf en heel bizar.

De wandeling eindigt bij The Hudson Yards, waar we The Vessel bewonderen. Of nou ja, bewonderen. Ik vind het maar een raar ding. Het is een soort uitkijktoren geopend in 2019, in een rare koperen kleur en in de vorm van een shoarma. Hij is inmiddels al maanden gesloten, want helaas is The Vessel een populaire plek om een eind aan je leven te maken. Pogingen om dit tegen te gaan hebben tot nu toe gefaald en het ziet er naar uit dat het ding weer afgebroken gaat worden. Het uitzicht schijnt overigens ook niet heel boeiend te zijn.

Inmiddels hebben we toch weer een flinke lading stappen weggeslenterd en is het dit keer Remco die met zijn tong op z’n knieën loopt. Ondanks onze voornemens om vanavond toch echt buiten de deur te gaan eten, verschijnt er ook vandaag weer een bezorger voor ons in het hotel…

Morgen gaan we écht minder lopen. En écht uit eten. En we gaan iets héél bijzonders doen! Hiervoor gaan we opnieuw naar Brooklyn, dit keer naar de wijk Crown Heights.