Het toezingen van de weergoden heeft best een beetje geholpen, al lijkt het daar niet op als we wakker worden. Grijs en regen. Maar niet getreurd, er staat toch een binnenactiviteit op de planning. We gaan een tour doen bij de Dalwhinnie distilleerderij.

Remco zorgt voor een goede bodem deze ochtend met scrambled eggs met champignons. Beetje koffie erbij en we kunnen er wel even tegen. Na het ontbijt puzzelen we de spullen weer in de auto. Dat extra koffertje van mijn week Londen is echt irritant bij het inpakken. Maar we krijgen alles er weer in en we kunnen op pad. 

Aangekomen bij Dalwhinnie waaien we echt zo ongeveer uit ons hemd. Wat een weer! Maar, het heeft toch ook wel wat, de wolken die laag over de bergen rollen, de mist, lekker onherbergzaam. Het past bij Schotland. 

We zijn aan de vroege kant voor onze tour, maar mogen gelukkig wel al snel naar binnen de shop in. Na een poosje rondkijken is onze groep compleet en begint de rondleiding. Onze tourguide Barry is echt heel aardig en enthousiast. En hoewel we eerder al eens een tour door een distilleerderij in Ierland deden, leren we hier toch weer andere dingen. Het is soms wel flink concentreren om alles te volgen, want oh, dat accent! 

En zoals elke plek, heeft ook deze distilleerderij zijn eigen mooie verhaal. Zo gebruiken ze hier water afkomstig uit een lokale bron. Alleen Dalwhinnie mag dit water gebruiken en deed dat tot in 2007 zonder ervoor te betalen. Toen begonnen andere distilleerderijen zich er tegenaan te bemoeien omdat ze het niet eerlijk vonden dat zij wél voor hun water moesten betalen. Dalwhinnie ging in conclaaf met de landeigenaar en kwam tot een afspraak, sindsdien betalen ze 12 dozen Dalwhinnie whisky per jaar aan de eigenaar van de bron. Best goede deal toch?  

We eindigen de tour weer in de shop, waar we plaats mogen nemen om te gaan proeven. En, superleuk, dit is tegelijkertijd een chocolate pairing met chocolade van Ian Burnett, waar we eerder al in de winkel waren. 

We krijgen drie whisky’s te proeven. De ‘gewone’ 15 jaar oude Dalwhinnie, een winter’s gold en een distillery reserve. Drinken en rijden is in Schotland echter écht niet toegestaan, dus wij houden het bij een heeeeeeeel piepklein sipje en gieten de rest in de verstrekte meeneemflesjes. Goed geregeld hoor! 

En, hoewel ik nog steeds geen liefhebber ben, die Dalwhinnie van 15 jaar vind ik zowaar niet eens vies! En hij ruikt echt heerlijk. De combinatie met de chocolade is ook echt heel goed.  Wie weet ga ik ooit nog eens whisky drinken…

Na afloop blijken we ook nog een klein whiskyglas cadeau te krijgen en 10 procent korting in de shop als je iets koopt. Worth the money deze tour! 

En natuurlijk wordt er iets gekocht. Remco gaat ditmaal voor een bijzondere aankoop, een Dalwhinnie van 12 jaar, gerijpt in een sherryvat. En je mag deze whisky zelf bottelen. Het blijkt een heel ritueel, met een logboek en een handtekening en het zelf schrijven van het etiket. En een inflatable tas zodat je fles niet kapot gaat onderweg. Handig. 

Na de whisky rijden we terug richting Kingussie om daar nog een korte stop te maken bij de Ruthven Barracks, een vroeg 18e eeuwse kazerne die daar werd gebouwd na de eerste Jacobitische opstand. Deze kazerne was ook de plek waar zo’n 3000 overlevende Jacobieten zich verzamelden na de slag om Culloden in 1746. 

En Culloden is onze volgende stop. Op de plaats van deze zéér bloedige (en voor de Jacobieten rampzalige) veldslag, bevindt zich tegenwoordig een bezoekerscentrum en een herdenkingsplek voor hen die vielen. 

In het bezoekerscentrum wordt de aanloop naar de veldslag uitvoerig uit de doeken gedaan, met aan de ene kant het verhaal van het regeringsleger en aan de andere kant dat van de Jacobieten. Er zijn echter wel héél veel bordjes om te lezen en het is best druk, dus ik heb wel wat stukken overgeslagen, Desalniettemin maakt het wel indruk. 

Na de expositie lopen we over het voormalige slagveld, nu in feite een grote begraafplaats. De lichamen van de overledenen zijn destijds ter plekke begraven in massagraven, die in 1881 zijn voorzien van herdenkingsstenen met daarop de namen van de diverse clans. Indrukwekkend. 

Het weer is inmiddels een stuk beter geworden en de zon laat zich regelmatig zien. We krijgen nog wel wat spettertjes op ons hoofd op Culloden, maar dat mag de naam regen niet hebben. Prima te doen zo weer! We eten en drinken nog wat in het café en ik koop in de shop een ketting met een steen gemaakt van geperste heide. Dat het ooit heide was zie je niet meer, maar hij heeft prachtige turquoise en paarse kleuren en riep keihard mijn naam. 

Na Culloden rijden we het laatste stukje naar onze B&B in Inverness waar we rond half vier zéér hartelijk ontvangen worden door Joy. Die geen vrouw blijkt te zijn, maar een man. Onze kamer is heerlijk Schots, met een dekbedovertrek met herten EN schotse ruiten, dikke geruite gordijnen en bijpassende lampenkappen. 

We blijven hier maar één nachtje, ten gunste van meer tijd op andere plekken. Omdat we vandaag niet zo ver hoefden en morgen ook niet, denken we voldoende tijd te hebben voor de dingen die we hier echt graag willen zien. 

Na aankomst duiken we dus meteen de stad in. De B&B ligt op een minuut of tien lopen van het centrum, waar we tot de conclusie komen dat Inverness ons niet zo heel veel te bieden heeft. We duiken een matige pub in voor een pint en lopen daarna naar het door ons gereserveerde restaurant: Fig & Thistle. Prima plek voor een maaltijd, heerlijk gegeten! Moet wel zeggen dat het restaurant, hoewel prima, bij ons nooit de rating van 4.8 op Google had gekregen. Veel concurrentie is hier niet blijkbaar. 

Morgen hoeven we opnieuw maar een uurtje te rijden, maar er is nog voldoende te beleven. Waarschijnlijk gaan we eerst toch nog maar kijken of we Nessie kunnen spotten, nu ons eigen monster van de Rijnhaven geen monster is gebleken. 

En vanavond moeten de weergoden ook weer worden toegezongen, want er wordt nog steeds veel geroepen over water uit de lucht. Willen we niet, want we gaan morgen op een boerderij slapen, zonder wc in onze cabin….

Ook zonder wifi trouwens, dus voor de live meelezers: een volgend bericht kan even op zich laten wachten en is afhankelijk van de aanwezigheid van 4G ergens de komende 3 dagen.