Ook vandaag worden we wakker met een strak blauwe lucht. Onze Airbnb ligt aan de hoofdstraat in het dorpje Kingussie, dus we zien hier niet zo heel veel van de mooie natuur. Ik sta eigenlijk om 8.30 al te trappelen om op pad te gaan, maar we drinken eerst even rustig koffie, eten wat en appen wat met Tess, de huisoppas. 

Om een uur of tien vertrekken we richting Cairngorm Mountain. Hoewel we niet naar de top kunnen (het treintje rijdt niet en wandelen is een beetje ver), moeten de uitzichten vanaf de hoogste parkeerplaats ook al geweldig zijn. Onderweg is het ook al genieten geblazen. Wat is het hier mooi! We maken een korte fotostop bij Loch Morlich waar ik kennismaak met een héél nieuwsgierig eendje. Ze scharrelt vrolijk rond mijn voeten en stoort zich totaal niet aan mijn aanwezigheid. 

Cairngorm Mountain is in de winter een skigebied en bij het zien van alle liften begint het wel een beetje te kriebelen. Maar er is natuurlijk geen sneeuw, dus wij gaan wandelen. Ook geen straf, want – zoals ik al zei – het is hier geweldig mooi (ja, dit gaat saai worden de komende weken vrees ik). Er is op de berg een prachtig pad aangelegd wat het makkelijk wandelen maakt. Wel is het echt koud! Vannacht was het maar 2 graden en bovenop de berg tikken we maar 7 graden aan. Blij met onze warme jassen! En van een beetje bergop wandelen krijg je het gelukkig ook snel warm. We genieten met volle teugen en alle mensen die we tegenkomen geloof ik ook, iedereen is zo vriendelijk! 

Bij een beekje komt ons een vrouw met een enorme harige hond tegemoet. De hond springt een beetje onhandig in de beek en komt er nog véél onhandiger uit. Met een natte broek voor mij als gevolg… Gelukkig is het niet heel nat, maar het water is wel koud! Brrr! 

De hond maakt het daarna goed door met zijn vrouwtje een prachtig knuffelend paartje te vormen bovenop een rots. Ik maak er een paar foto’s van en vraag de vrouw om een e-mailadres. Het is zo’n mooi gezicht! 

Na onze wandeling eten we in het café wat sandwiches met gerookte kaas en chutney en een stukje shortbread. Of nou ja, stukje… het is een halve maaltijd. Grappig is trouwens dat je hier heel vaak geraspte kaas op je brood krijgt. Of tenminste, dit is al de tweede keer dat we dit krijgen. Helaas zit er ook heel dik boter op, waardoor Remco wat boterhammenwisseltrucs doet om mij van brood zonder boter te voorzien. 

Hierna rijden we een route door het park die Remco uitgestippeld heeft. Door prachtige bossen én een weiland en stukje bos vol Schotse Hooglanders! Hoera, ik ben blij want er moest natuurlijk wel een mooie ‘heilan coo’ op de foto. Nu is het streven nog naar een betere foto. 

Niet geheel toevallig brengt de route van Remco ons bij de Glenlivet distilleerderij, alwaar we de shop uitgebreid bekijken. Hele leuke ervaring met een Schot die ons in het kort de geschiedenis van Glenlivet vertelt. We beginnen inmiddels wel in contreien te komen waar we de mensen steeds minder goed kunnen verstaan, dus niet alles van zijn verhaal is te volgen. Wat in ieder geval indruk maakt is de aanwezigheid van een doos met pistolen, de originele pistolen waarmee de oprichter zichzelf verdedigde tegen smokkelaars en boze buren. 

Hierna lopen we langs de uitstalling aan flessen. Het is prachtig ingericht hier en er staan héél veel verschillende soorten whiskey. Mij zegt het allemaal, alweer, geen reet, want ik lust geen whiskey. Maar Remco wordt er blij van en scoort een mooi flesje. Een goedkope, vergeleken bij de flessen van 20.000 en 9000 pond die we ook zien staan. 

We vervolgen de nog altijd prachtige route terug richting Kingussie. Na de afgelopen dagen vooral heel erg veel aangereden wild te hebben gezien, duiken er nu ineens overal fazanten op. Echt bizar veel. Om elke hoek zien we er wel weer een paar. En ze zijn echt een beetje levensmoe, want opzij gaan ze maar moeizaam. We snappen wel dat we ook hier regelmatig een platgereden exemplaar zien (sad). 

In Aviemore maken we een korte stop bij de Tesco voor boodschappen. Vanavond koken we lekker zelf een simpele maaltijd met worstjes en gestoomde aardappeltjes. Ondanks wat gehannes met de pannen (vakantiehuisjesfrustraties) smaakt het uiteindelijk prima. 

Morgenochtend verlaten we deze hele fijne Airbnb alweer. We hoeven echter morgen maar een heel klein stukje verder, naar Inverness. Er is dus nog tijd voor wat genieten van de omgeving hier, een tour door een distilleerderij en een bezoek aan het Culloden Battlefield. Vanavond nog wel even een weergoden toezingen, want het ziet er morgen niet zo best uit.