Het is toch altijd een beetje jammer als je wakker wordt en meteen weet dat het weerbericht gelijk had: regen. Veel regen. En niet alleen regen, het is direct ook bijna 10 graden kouder dan gisteren. Dat is even omschakelen. 

Gelukkig hebben we gisteren al besloten om in ieder geval een deel van de dag binnen te besteden; we gaan op bezoek bij de koningin! Palace of Holyroodhouse, vaak ook Holyrood Palace genoemd, is de officiële verblijfplaats van de monarch van het Verenigd Koninkrijk in Schotland. Koning David I van Schotland stichtte er een klooster in 1128, maar sinds de 15e eeuw diende het als de hoofdverblijfplaats van de koningen en koninginnen van Schotland. Het Palace of Holyroodhouse is nog altijd de verblijfplaats van de koningin als zij in Edinburgh is, elk jaar een week aan het begin van de zomer. Wanneer het paleis niet in gebruik is voor officiële gelegenheden kun je het bezoeken. Geen kasteel dus, we gaan later nog naar Stirling Castle. 

Voor we op audiëntie kunnen, moeten we eerst Remco zijn Day 2 test nog in een dropbox droppen. We puzzelen wat met de bustijden en besluiten uiteindelijk met de auto te gaan om te voorkomen dat we een half uur in de stromende regen op een bus moeten gaan staan wachten. 

Maar eerst, ontbijt! Gisteren spotten we een ‘Greek Artisan Bakery’ die gesloten was, maar vandaag wel open zou moeten zijn (we geloven hier niks meer zomaar). Hij ligt vlakbij onze Airbnb, maar vanwege een opgebroken weg moeten we er enorm voor omrijden. Het is het gelukkig waard. De bakkerij is open en de Griekse baksels zijn echt héél lekker! We nemen nog wat baklava en kataifi mee voor later. 

Hierna rijden we naar de apotheek waar een dropbox zou moeten staan voor de test. Deze blijkt echter ineens gesloten vanwege een afwezige apotheker. De medewerker die wél aanwezig is, wil de test niet aannemen. Shit. Gelukkig blijkt één van de andere dropboxen op een locatie te staan vlakbij het paleis. En deze heeft gewoon een box buiten. Mazzeltje dat we de auto mee hebben!

Na Remco z’n wattenstaafje veilig te hebben afgeleverd (plicht gedaan!), gaan we richting paleis. Het is echt heel koud en vies en nat, dus we zijn heel blij om naar binnen te mogen. Er is een gratis interactieve audioguide die echt heel informatief en goed is. Niet te lang, voldoende informatie over de historie en nu en met allerlei leuke weetjes over het paleis. Zo wordt er uitgebreid aandacht besteed aan de moord op David Rizzio, de secretaris (en volgens sommige de minnnaar) van Mary, Queen of Scots. Inclusief ‘bloedvlek’ die er zogenaamd al 400 jaar ligt… 

Het is wel echt best bijzonder om rond te lopen in de wetenschap dat de koningin hier zelf nog regelmatig ontvangsten doet. Met name de eetzaal vind ik tof, die wordt ook echt daadwerkelijk nog gebruikt om in te dineren. Als we alle kamers in het paleis hebben bezichtigd worden we naast het paleis een deur uitgeloodst. En daar staat….een abbey! We kregen al haast heimwee. 

Deze abdij werd in 1126 gebouwd, op bevel van koning David I van Schotland. Volgens een legende raakte de koning tijdens een jachtpartij in moeilijkheden en werd hij gered door een hert dat in zijn gewei een verlicht kruis droeg, waarop hij zou hebben beloofd op die plaats een kerk te bouwen.

De abdij werd de plaats van vele koninklijke kroningen en huwelijksplechtigheden. In de 18e eeuw stortte het dak van de abdij in en tegenwoordig resteert alleen de ruïne. Wel echt een hele mooie ruïne trouwens en we mogen dit keer wél in de ruïne rondlopen. De zon laat zich inmiddels ook zien, wat in de paleistuinen een prachtig beeld geeft van de abbey met op de achtergrond een zonovergoten Arthur’s Seat. 

Ik baal nu wel dat ik vanmorgen besloot mijn grote camera thuis te laten. Het was me niet helemaal duidelijk of fotograferen in het paleis nu wel of niet mocht. De regels voor bagage en de aanwezigheid van een garderobe bleven ook wat vaag. Achteraf bleek fotograferen dus gewoon te mogen, hoewel ik niet zeker weet of ze mijn DSLR ook toegelaten hadden. 

Na ons paleisbezoek duiken we het bijbehorende café in. Toch een beetje teleurstellend dat dit een zelfbedieningsrestaurant met matig assortiment is. We zijn bij de koningin! We lessen onze dorst met twee flesjes fruitsap en lopen dan weer terug richting auto. Helaas is het weer begonnen met regenen. En dát had het weerbericht ons niet beloofd, het zou ‘s middags droog blijven. 

Omdat we toch de auto mee hebben, rijden we dan maar richting een of andere spoortunnel die vol street-art zou moeten zitten. Dat blijkt niet helemaal het geval. Er is één hele grote mural die de lokale historie uitbeeld. Deels gemaakt door kunstenaars, deels door schoolklassen. En hoewel een groot deel inderdaad uit een spuitbus komt, zijn er ook veel afbeeldingen die op hout zijn geschilderd en later zijn vastgespijkerd. De tunnel is er vast wel mooier van geworden, maar het was het omrijden niet waard. 

Omdat de zon ondertussen toch weer is gaan schijnen, gaan we terug naar ons oorspronkelijke plan. We willen naar Leith, een wijk van Edinburgh die is uitgeroepen tot een van de coolest neighbourhoods. De weergoden weten echter niet wat ze willen en tegen de tijd dat we aankomen is het alweer grijs en dichtgetrokken. Er wapperen vele regenboogvlaggen bij een flat, maar verder ziet de buurt er niet direct heel hip en happening en verwelkomend uit zo op deze sombere maandagmiddag. 

Als er dan ook nog eens een dikke plensbui op ons hoofd valt, duiken we gewoon de eerste de beste pub in. En dat is een goede zet! We bestellen er een geweldig visplankje. En als dat opgepeuzeld is, besluiten we dat we nog even willen blijven en bestellen later nog een portie nacho’s. Dat blijkt echter iets meer te zijn dan geanticipeerd, het is een volledige maaltijd! En zuinig met de kaas waren ze ook al niet. Nu ik dit schrijf is het kwart voor negen ‘s avonds en we hebben nog steeds geen trek in eten. Weer geen gezellig restaurantje dus vandaag…

Tegen de tijd dat de portie nacho’s grotendeels verorberd is, is de zon weer gaan schijnen. We lopen nog een rondje door een stukje Leith wat er in de zon direct veel leuker uit ziet. Ik snap wel dat dit met mooi weer en in een weekend ofzo een toffe plek moet zijn. Nét voor de volgende plensbui zijn we terug bij de auto. 

We geven het op voor vandaag en doen bij de supermarkt nog wat boodschappen voor vanavond (niet aangeraakt) en morgen onderweg. We gaan weer en route, op naar het Cairngorms National Park! Twee dagen Edinburgh was inderdaad veel te kort (wisten we wel, maar keuzes, keuzes) en ik wil graag nog eens terug. Prachtige stad en er is nog zoveel te doen en te zien! We hebben wel ook veel zin om verder te gaan, want deze reis ging natuurlijk niet om de steden, maar vooral om de prachtige Schotse landschappen. 

Wist je trouwens dat je van een kruispunt echt heel makkelijk een rotonde kunt maken? Je schildert er gewoon een rondje op in het midden… doen ze hier all the time.