31-05-2019 Florence – Gaiole in Chianti

Stipt op het afgesproken tijdstip staat Marco voor de deur. Na controle van het appartement krijgen we onze borg terug, belt hij een taxi voor ons én sjouwt ook nog één van de koffers naar beneden. Wereldvent. Later krijg ik nog een berichtje dat hij mijn positieve review op Booking.com zo fijn vond en dat hij het leuk vond dat ik hem “a funny host” noemde. We moesten ook vooral een volgende keer direct contact opnemen, als we nog eens naar Florence zouden willen komen.

De taxi brengt ons naar het vliegveld. Niet omdat we gaan vliegen, maar omdat het veel goedkoper was om onze huurauto daar op te halen dan bij een stadskantoor. Helaas rekent de taxichauffeur dan wel weer een veel hogere prijs dan verwacht. Rotzak. Na alle formaliteiten te hebben afgehandeld rijden we weg in een knalblauwe Toyota Yaris. Het is maar anderhalf uur rijden naar onze volgende bestemming, maar we rijden door allerlei leuke dorpjes en stadjes dus we verwachten onszelf wel te vermaken. We willen graag Greve in Chianti bezoeken, maar daar is de lokale parkeergarage bomvol. En ook in Panzano, bekend van de beroemde slager Dario Cecchini, kunnen we niet terecht. Behalve dan bij de supermarkt waar we dan maar van de gelegenheid gebruik maken om wat brood en drinken te kopen.

Uiteindelijk vinden we in Radda in Chianti wel een parkeerplekje. We eten daar op een bankje wat brood en kaas en wandelen daarna wat door het stadje heen. Het is heel klein, maar wel heel mooi. Bij de lokale gelateria halen we een ijsje. Het is hiervandaan nog maar een kwartiertje rijden naar ons huisje en we hebben eigenlijk pas om 14.00u afgesproken. Ik app naar onze contactpersoon dat we wat eerder aankomen, wat geen probleem blijkt te zijn. We tuffen over kronkelweggetjes naar Gaiole in Chianti waar we bij de kerk worden opgewacht door Giusy. Giusy rijdt vervolgens met een noodvaart voor ons uit naar het huisje en laat ons met dezelfde noodvaart het hele huisje zien. Daarna sjeest ze weer weg, ze moet nog 20 (!!) check-ins doen vandaag. Het haalt wel wat van de AirBNB experience weg zo. De echte eigenaar ontmoeten we niet en later blijkt dat we ook nog best hier en daar wat informatie niet hebben gekregen en er spullen ontbreken. Nou redden we onszelf wel, maar toch. Het huisje ligt wel echt prachtig, heeft alles wat we nodig hebben en de tuin ruikt zo lekker!

Na de koffers binnen hebben gebracht, stappen we meteen weer in de auto. We rijden naar Montevarchi waar een enorme Coop zit. Al die dorpssupermarktjes zijn schattig, maar we willen graag wat meer keuze. En keuze krijgen we… ik heb echt nog nooit van mijn leven keuzestress gehad over welke groene asperges ik zou kopen. Laat staan over welke kilobak cherrytomaatjes. En dan zijn we nog niet eens in het pastapad geweest en bij de kaasafdeling. Uiteindelijk vinden we wel alles wat we nodig hebben c.q. waar we onszelf mee willen verwennen. We nemen het Italiaanse ritme over en borrelen eerst uitgebreid met kaasjes en olijven en ander lekkers en eten pas laat op de avond. Lekker, verse tagliatelle met gekarameliseerde tomaatjes en venkelworst. Gewoon zelf gekookt.

En ook hier slapen we weer als een roos. Heerlijk, wat zullen we uitgerust thuiskomen!

01-06-2019 Castellina

Als we wakker worden is het koud in huis. Gisteravond hadden we het ook al koud en hebben we de verwarming zelfs nog even aan gehad. In een hete zomer blijft het hier lekker koel met die dikke stenen muren, maar nu is het eigenlijk echt nog onaangenaam. Buiten is het al snel warmer dan binnen, dus we slepen de ontbijtspullen naar buiten. Helaas blijken we het verkeerde brood hebben gekocht. Van buiten zijn de bolletjes zacht, maar vanbinnen zijn ze oud en droog. Gisteren hadden hadden we ook al brood waarmee je iemands hoofd kon inslaan. We ontbijten dan maar gewoon met een caprese zonder brood, met aardbeien en met yoghurtjes. Hoewel daar ook wat mis gaat: yoghurt met pistache is géén goede combinatie 😀

We rommelen wat rond het huisje en twijfelen of we iets gaan doen of lekker de hele dag in de tuin gaan niksen. Het wordt tóch wat doen, zeker ook omdat het in de tuin soms nog net iets te fris is. We zitten best wel in de wind en het is ‘maar’ een graad of 21. We rijden naar Castellina in Chianti, naar het schijnt één van de mooiste Chianti stadjes en uniek vanwege het langste overdekte middeleeuwse straatjes. Ook staat er een middeleeuws kasteeltje middenin het stadje: la Rocca.

Parkeren moeten we even buiten het stadje op een (betaalde) bezoekersparkeerplaats vol campers. We hebben hierna hoge verwachtingen van Castellina. We vinden het middeleeuwse straatje al snel en lopen door de gewelven heen. Er zijn wat winkeltjes en er is een restaurantje. Nu wat ongezellig om daar te zitten, maar in de zomer is het er vast heerlijk om wat af te koelen. Als we het straatje uitkomen staan we aan het einde van de hoofdstraat. We lopen terug en duiken hier en daar een zijstraatje in, maar daar blijkt niet veel te zijn. We bewonderen het kasteeltje nog even van buiten (het museum binnen schijnt niet veel voor te stellen) en voor we het weten zijn we Castellina alweer uit. Okaaaayyyy… dat was snel. Het is echt een heel lief pittoresk plaatsje, maar we hadden verwacht iets langer zoet te zijn. We kopen nog een ijsje wat we op eten naast een wel heel bijzonder beeld. Daar hebben ze er hier meerdere van. Ik heb helaas niet terug kunnen vinden wat het verhaal achter deze beelden is en waarom alle beelden een steen vasthebben.

We doen nog een paar inkopen bij de lokale Coop en rijden dan weer terug naar ons huisje. Daar verwennen we onszelf weer met een heerlijke aperitivo gevolgd door citroenrisotto met groene asperges en grote garnalen. Koken op vakantie is helemaal niet vervelend!

02-06-2019 San Gimignano

Het wordt vandaag warmer dan de afgelopen dagen en dat is al vroeg te merken. Als Remco nog slaapt zit ik heerlijk een poos in mijn eentje buiten op het terras. Ik probeer een boek te lezen, maar dat leg ik al snel weg. Het is heerlijk om hier te kijken naar alle vogeltjes (veel zwaluwen en een prachtige hop) en alle rondvliegende insecten. Veel bijen hier die zich vermaken met de bloemen in onze tuin. Als Remco ook opgestaan is brunchen we uitgebreid. Dit keer wél met lekker brood. Tenminste, de korst is nog steeds wel erg hard, maar de binnenkant is in ieder geval lekker zacht.

Om een uur of één stappen we in de auto en rijden naar San Gimignano. Remco heeft op Google Maps de route met de meeste bochten uitgezocht en ruim een uur lang slingeren we ons door het Toscaanse landschap. Het is soms zó bochtig dat ik er zelfs een beetje misselijk van word.

San Gimignano wordt soms het middeleeuwse Manhattan van Toscane genoemd, vanwege de 14 karakteristieke torens die hoog boven het ommuurde stadje uittorenen. Het is heel toeristisch en dat merken we meteen. Busparkeerplaatsen, vier bezoekersparkeerplaatsen en zelfs een lift die je naar boven brengt! Wel heel goed geregeld allemaal.

Wij willen eerst wat lunchen en strijken neer bij een restaurantje in een rustig straatje. We hebben geen reviews bekeken, wat achteraf natuurlijk weer afgestraft wordt. Eigenlijk is de keuken al gesloten, maar wij mogen nog nét als laatste wel wat eten. We dachten hiermee natuurlijk een gelukje te hebben, maar als ons eten geserveerd wordt, zijn we een beetje beteuterd. Of eigenlijk zelfs al als de fles water op tafel gezet wordt, wat een rare smaak zit daaraan! Het eten is matig. Ik heb gnudi (balletjes) van ricotta en spinazie waar salieboter overheen zou moeten zitten, maar die is echt nergens te vinden. En de pasta van Remco is ook al niet veel bijzonders. Tegen beter weten in nemen we een toetje. Panna cotta met aardbeien, daar kan niet zoveel mee misgaan zou je denken.

Wel dus. We krijgen een blok smaakloze gelatinepudding met daaroverheen een enorme plas artificiële aardbeiensaus. Van die Tova saus die we vroeger over de yoghurt gooiden. Zelfs de espresso is niet echt lekker. Jammer dit! Volgende keer toch weer éérst het internet lezen.

Hierna bewonderen we het stadje. Wat is dit leuk! Kleine straatjes, de hoge torens, prachtige gebouwen, fresco’s, er is van alles te zien. Ook enorm veel toeristen natuurlijk met bijbehorende toeristenwinkels. En fietsers! Die liggen overal verspreid op straat uit te puffen, bizar gezicht.

We willen ook graag de Fonti Medievale bekijken, oude middeleeuwse bassins die werden gebruikt voor het drinkwater en om de was te doen. Een ingenieus systeem, waarbij het restwater steeds voor iets anders gebruikt werd. Drinkwater als eerste, daarna drinkwater voor de dieren, daarna om je was te doen en tot slot werd het water wat over was gebruikt voor de moestuinen. Nu wonen er goudvissen in. Om deze bassins te bezoeken moeten we flink steil afdalen, ze liggen een eind onderaan het stadje. Moet je je voorstellen dat je vroeger dus met je water ook weer terug omhoog moest!  Wij hoeven gelukkig maar een klein stuk terug omhoog te klauteren, maar met 28 graden is dat ook wel een flinke workout. Aan lichaamsbeweging geen gebrek deze vakantie.

We vinden het inmiddels te warm om nog verder rond te gaan wandelen en zoeken de auto weer op. Via een wat minder slingerende route rijden we terug naar ons huisje. Het is vandaag de Dag van de Republiek, een nationale feestdag in Italië. Volgens het internet hangt dan overal de vlag uit en zijn er allerlei festiviteiten. Wij merkten er weinig van, behalve dat alle supermarkten gesloten zijn. En dat betekent dat we geen boodschappen voor het avondeten kunnen doen. Veel puf voor uit eten hebben we ook niet, dus draaien we maar een maaltijd in elkaar met wat restjes worst, asperges, kaasjes en andere restantjes. Prima maaltijd trouwens, helemaal niks mis mee.

Na een week vakantie krijg ik eindelijk een beetje rust in mijn hoofd en ik lees in razende vaart een boek uit. Daarna mag de wekker gezet, want morgen gaan we naar Siena! Omdat het warm wordt, willen we niet al te laat weg om de ergste warmte voor te zijn.