Dag 1: Rotterdam – Venetië

De tijd vliegt! Het is al bijna een jaar geleden dat we naar Amerika vertrokken en de volgende reis staat voor de deur: drie weken reizen door Italië! Qua voorbereiding een heel stuk minder werk, maar we kijken er net zo hard naar uit. Kom maar op met al die pasta, pizza, prosciutto, Parmezaanse kaas, wijn en zon!

De wekker staat om acht uur, we kunnen rustig aan doen en hoeven pas rond elven te vertrekken. Helaas word ik om zes uur al wakker omdat ik droom dat ik heel nodig naar de wc moet. Na een toiletbezoekje val ik niet meer in slaap en besluit rond half zeven maar uit bed te gaan. Al vrij snel verschijnt er een berichtje in de easyJet app dat het mistig is is op het vliegveld van Venetië en dat dit vertraging zóu kunnen veroorzaken. Ik maak me er nog maar niet druk om, we vliegen toch pas om twee uur vanmiddag, dan is die mist al lang opgetrokken!

We rommelen de laatste rommeltjes, pakken de laatste spullen in, knuffelen de katten driedubbel en zitten dan om 9 uur kant en klaar, gewassen en gepoetst op de bank. Oeps. Een beetje later uit bed komen had dus ook nog wel gekund. Inmiddels is er nog een bericht van easyJet waarin al een vertraging van twee uur wordt gemeld. Niet vanwege die mist, maar vanwege een kapot vliegtuig. We moeten echter nog steeds om 12 uur op Schiphol zijn en de tijden van de bagage drop-off wordt niet aangepast.

Tegen de tijd dat we het traditionele eerste lekkere bakkie koffie van de vakantie bij Lebkov op hebben is de vertraging opgelopen tot drie uur. Nog altijd moeten we op de gewone tijd op Schiphol zijn. We stappen enigszins balend in de IC Direct die ons een half uurtje later op Schiphol uitspuugt. Bij het inleveren van de bagage wordt de vertraging door het meisje aan de balie ook nog eens gemeld. Ook zij benadrukt nog maar weer eens dat alle tijden hetzelfde blijven en je dus ook geacht wordt aanwezig te zijn bij de gate op het oorspronkelijke tijdstip. We krijgen ieder een voucher van €4,50 om iets te kunnen eten of drinken.

We balen inmiddels nog harder, want easyJet vertrekt vanaf de M-pier op Schiphol. Dit is de enige pier die niet verbonden is met de rest en dat betekent dat alle winkels en horeca buiten bereik zijn. We moeten het doen met twee winkels en twee horecagelegenheden. Beiden met weinig soeps aan aanbod. Er is niet eens Starbucks!

Remco scoort in winkel 1 een noice-cancelling headphone die al lang op zijn verlanglijstje stond. Daarna nemen we plaats aan een vrij tafeltje en beginnen met wachten.

We eten veel te dure kleffe broodjes (die zelfs met vouchers nog te duur zijn). Eten veel te dure M&M’s. Kijken een film. Wachten. Wandelen eens door winkel 2. Gaan vijf keer plassen. Praten wat met andere slachtoffers van dezelfde vlucht. Wachten nog meer. Eten nog een keer kleffe broodjes (met nieuwe vouchers). Wachten nog wat. Uiteindelijk komt om 18.00 het verlossende bericht dat we naar de gate mogen. Om 18.50 vertrekken we ein-de-lijk van Schiphol en landen ongeveer anderhalf uur later veilig op het vliegveld van Venetië. YAY! Jammer dat ik dit keer eens niet bij een raampje zat, want je komt echt prachtig aanvliegen. Helaas dus geen beeld van.

Op het vliegveld gaat alles gelukkig heel soepel. Al een half uur na landing staan we bij de halte van de waterbus. Helaas mogen we nét niet meer mee met de boot van 21.00, hoewel het personeel het wel nog vraagt aan de schipper. Een half uurtje later mogen we alsnog aan boord, inmiddels lek gestoken door tientallen muggen. Ik keek best wel uit naar dit boottochtje, maar het is inmiddels donker, de ramen zijn vuil en de boot is lawaaiig. Het is vooral 45 minuten uitzitten tot we er eindelijk zijn.

Bij de halte worden we opgewacht door Selina die ons naar ons appartement brengt. Ik ben blij dat zij geen andere plannen had, want officieel was inchecken maar tot 20.00. Ze loodst ons in razende vaart door allerlei steegjes heen en vertelt ondertussen welke richting we op moeten lopen voor bepaalde bezienswaardigheden. Het interesseert me allemaal geen reet meer, ik wil vooral slapen. Eenmaal in ons – heel fijne – appartement, moeten er natuurlijk nog meer tips gegeven worden. Heel lief allemaal, maar we redden ons wel. We willen douchen, onze kleffe kleren uit, slapen en deze stomme reisdag snel vergeten.

Als we uiteindelijk op het bankje in ons appartement zitten, realiseren we ons dat we eigenlijk nog wel honger hebben. Die paar broodjes hebben niet echt zoden aan de dijk gezet. Het is ondertussen al 23.00 en we raadplegen Google of er nog iets open is waar we iets kunnen afhalen. We vinden een pizzeriaatje wat 24 uur per dag open is, in de buurt van het San Marcoplein, ongeveer een kwartiertje lopen van ons appartement. Eigenlijk hebben we geen puf meer, maar met honger naar bed is ook niks. Schoenen weer aan dus en naar buiten.

Buiten is het heerlijk zacht en een beetje zwoel en al direct bij ons appartement om de hoek blijkt Venetië magisch! Er is een prachtig ingericht poortje met altaartjes en een bewerkt plafond. De rest van de wandeling is ook echt magisch mooi. De straatjes zijn bijna leeg, hier en daar hoor je nog geroezemoes uit een huis of restaurant, overal zijn lampjes, het water kabbelt rustig voort. We lopen langs de beroemde Brug der Zuchten en lopen uiteindelijk het San Marcoplein op. Hier lopen nog maar een paar handjesvol mensen en het is er prachtig. We bewonderen de basiliek uitvoerig. Wat een bizar bouwwerk! Het doet me een beetje denken aan een wensgebouw van een verwend kind. Ik wil VEEL marmer! In alle mogelijke kleuren! En engelen met gouden vleugels! En houtsnijwerk! En een gouden leeuw. Ook met vleugels! En torentjes! En bewerkte deuren! En nog meer beelden! En paarden! En en en en!

Na wat foto’s en selfies wandelen we nu echt richting de pizzeria. Daar laten we een pizza beleggen met salami, worst en mozarella en wandelen terug naar ons appartement om de pizza op te peuzelen. Prima pizzaatje, zeker gezien het feit dat hij gekocht is bij het equivalent van onze nacht shoarmatent. Tevreden na deze blik op magisch Venetië en met een volle buik vallen we een tijdje later in slaap. Het werd uiteindelijk tóch nog een mooie dag!

 

 

Michella

2 Comments

Simone de Man

Ohhh, Michella! Wat leuk om weer met jullie op reis te gaan! 53 jaar geleden waren we op excursie in Venetië…heb nog steeds een prachtige turqoise glazen vaas, die ik daar kocht in een glazenblazerij, dicht bij Piazza di San Marcos…..veel plezier nog!

Reply
Michella

53 jaar geleden! Wow! Benieuwd hoeveel het veranderd is sindsdien. Wij hebben ook prachtige vazen gezien, maar degenen die wij echt mooi vonden waren helaas onbetaalbaar 😀

Reply

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.