Vandaag ben ik jarig! Jeeej! Maar jarig zijn met 9 uur tijdverschil met Nederland blijkt superweird. Ik krijg al felicitaties vanuit Nederland om drie uur ’s middags op de 24e en halverwege mijn daadwerkelijke verjaardag beginnen mensen al met “op de valreep…”. Best stom!

Maaaarrr, we zijn in Seattle en dat is wel leuk. Gisteren was er Gay Pride en we hebben nog de hele avond kunnen nagenieten van de naweeën daarvan. Allemaal in regenboogkleuren uitgedoste mensen, mannen op énorme naaldhakken en een hoop vrolijkheid. De parade zelf hebben we niet gezien, die was al afgelopen toen we aankwamen.

Zoals ik gisteren al schreef, hebben we hier in het hotel gedeelde douches. Die zijn overigens heel schoon, netjes en het zijn er meer dan genoeg. In alle douches staat een mandje met handdoeken. Dachten wij. Remco ging dus vrolijk zonder handdoek douchen en stond zich vervolgens af te drogen met een badmatje. Handdoeken bleken in een kistje in je kamer te liggen…. Was handig geweest als ze dat even gezegd hadden.

We ontbijten vandaag bij de Biscuit Bitch. Biscuits & gravy verwacht je misschien meer in the South, maar blijkt hier (en in Portland) ook mateloos populair. Dus dat moeten we een keer proberen. Er staat een behoorlijk lange rij voor de deur, naar later blijkt best terecht. We hebben beiden een erg lekker ontbijtje. Maar het ligt wel echt als een blok op je maag, zeker niet iets voor dagelijks!

Na ons ontbijtje te hebben verorberd lopen we richting MoPop (Museum of Pop Culture) en de Space Needle. De Space Needle gaan we verder niet in of op, maar tis wel leuk hem even van heel dichtbij te zien. MoPop gaan we wel bekijken!

MoPop heeft een aantal verschillende exposities. Ik wil superrrrgraag naar de expo over Nirvana, Remco naar die van Marvel. Verder zijn er nog expo’s over science fiction, fantasy en horror en is er een kleine expositie over Jimi Hendrix. Alle exposities zijn enorm gaaf ingericht, met muziek, nagebouwde ruimteschepen en interactieve displays. Eigenlijk zijn vooral de Jimi Hendrix en Nirvana expo’s echt exposities, met veel achtergrondinfo enzo, de rest zijn met name heel veel props en kostuums uit films. Wat het overigens niet minder gaaf maakt, want hoe vaak kun je nou het kostuum van de Terminator van dichtbij zien. Of een Dalek uit Dr. Who uit de jaren 80, prachtig in elkaar gefröbeld met zilverpapier. Uiteindelijk zijn sci-fi en Marvel natuurlijk wel meer Remco zijn ding, maar ik vermaak me er ook wel mee.

En de Nirvana expo is het gewoon sowieso allemaal al waard. Nirvana is zo’n belangrijke band in mijn muziekontwikkeling geweest! En dan is het toch wel érrrrug tof om allerlei gitaren, eerste demo’s en zelfs kleding van dichtbij te kunnen zien, aangevuld met achtergrondverhalen die ik nog niet kende. Ja MoPop is een goede besteding van mijn verjaardag!

Na het bezoeken van alle exposities nemen we de monorail naar het centrum. Die monorail is echt zo onzinnig eigenlijk! Hij heeft in totaal maar 2 haltes (en rijdt dus heen en weer) en doet ongeveer 2 minuten over een ritje. Maar je rijdt wel onder/door het fantastische MoPop gebouw, een ontwerp van architect Frank Gehry. Wat een bizar gebouw. Ik ben echt een beetje verliefd op de paars metallic spiegelwand die van kleur verandert afhankelijk van de hoek waaronder je hem bekijkt.

Na de enerverende rit lopen we naar Pike Place Market. Deze overdekte markt is enorm populair bij toeristen, vooral omdat de vishandelaren blijkbaar vis dwars over de markt heengooien. Dat zien we niet (maar we ontwijken ook een beetje de massa’s), wel zien we allerlei kraampjes met lekkere dingen, sieraden, toeristentroep, groente & fruit en natuurlijk ook vis. Het is echt wel een hele mooie markt eigenlijk, ik kan me best voorstellen dat ik er boodschappen zou willen doen als ik hier woonde. Jammer van al die toeristen, want dat zal de prijzen ook wel opdrijven.

We drinken gingerbeer bij Rachel’s Gingerbeer (aanrader!) en als we uitgeslenterd zijn door alle gangen, lopen we rustig terug richting ons hotel om even wat te relaxen en ons om te kleden. Voor we bij de markt aankwamen heeft Remco een hele fijne kledingzaak gevonden waar hij een mooi overhemd heeft gekocht en ein-de-lijk een toffe jas heeft gescoord! Kleding kopen voor die lange armen is soms zo lastig!

En dus kan Remco in z’n nieuwe hemd mee uit eten. Want wie jarig is, die viert dat natuurlijk met een geweldig diner! We hebben gereserveerd bij Spinasse, een Italiaan. We kiezen voor het Menu Degustiazione, waarbij je van alle antipasti, primi en secondi een kleine portie krijgt om samen te delen. Zo hoeven we lekker niet te kiezen. Het eten is fantastisch lekker, waarbij de hoogtepunten toch wel de pasta met salie en boter en de nectarines met eekhoorntjesbrood en kastanjepuree zijn. Maar ook de wagyu biefstuk en de varkensribbetjes zijn za-lig! Oh, en de pasta met lam! En en en… oh… ik wil weer terug! We eten bijna alles op en hebben daardoor helaas geen plek meer voor een toetje. Huilen, want ze hebben vast geweldige tiramisu enzo.

Het etentje kost ons 2 ribben, maar was wel echt superfijn! En ik voelde me zowaar wel even echt een beetje jarig! Wel moet ik heel eerlijk bekennen dat ons etentje verleden jaar in Kopenhagen qua eten wel veel memorabeler was (ik droom nog steeds over dat toetje) en de prijs bij Spinasse eigenlijk wel aan de hoge kant is in verhouding. Toch gaan we zeer voldaan slapen. Het was een rare, maar toch wel erg toffe verjaardag!