Vandaag staat er een dagje Yosemite op de agenda. Omdat Yosemite, net als Zion, enorm drukbezocht wordt, hebben we besloten maar weer vroeg te vertrekken. We moeten tenslotte ook nog dik een uur rijden voor we überhaupt in het park zijn. Het wordt vandaag ook weer zo’n 33 tot 35 graden dus met vroeg vertrekken zijn we ook weer de ergste warmte voor. We moeten vandaag ook proberen een beetje uit de heftigste zon te blijven, want ondanks goed smeren zijn we gisteren allebei verbrand. Gaat blijkbaar toch harder in de bergen.
Onze gastvrouw heeft ons ontbijt voor ons ingepakt en het is zó lief! Het voelt een beetje alsof we op schoolreisje gaan met een tasje vol lekkers. Er zit een gekookt eitje in, een yoghurtje, een plakje cake, fruit, een kaasje en nog veel meer. En tot slot een ziplockzakje met een servetje, lepel, mes, zout, peper en een pepermuntje. We krijgen zelfs koffie mee in een to go beker (points for effort, maar de koffie zelf is weer niet te drinken).
Om 6.45 stappen we in de auto en rijden naar Yosemite. Het is hier overal mooi, dus dat uur rijden is écht geen straf. We beginnen de dag bij Bridalveil Fall. Deze waterval is 188 meter hoog en stroomt – in tegenstelling tot een aantal van de andere watervallen in Yosemite – het hele jaar door. De waterval dendert in één keer vanaf de valleirand naar beneden en is behoorlijk indrukwekkend. De trail naar de bodem is kort en het is gelukkig nog rustig. Bridalveil Fall is één van de populairste attracties in Yosemite. Dat merken we ook wanneer we teruglopen, want dan zijn er net 2 touringcars uitgeladen. Geen idee hoe al die mensen op het krappe uitkijkpuntje moeten passen. Later vandaag rijden we nog eens langs de parkeerplaats en zien dan zelfs file!
Na Bridalveil Fall lopen we de trail naar Lower Yosemite Fall (en zien tijdens het lopen ook de Upper). Omdat we per ongeluk op de verkeerde plek parkeren wordt deze wandeling iets langer dan gepland, maar ook dat is geen straf. Het is bij deze waterval al een stuk drukker en we zien mensen weer de raarste toeren uithalen voor een foto. Wij genieten gewoon vanaf de brug, waar je trouwens bijna wegwaait door de kracht waarmee de waterval naar beneden komt. En dan te bedenken dat het al laat in de lente is én er dit jaar niet zoveel sneeuw viel. Ik wil niet weten hoe krachtig deze waterval is bij veel sneeuwval en in het begin van de lente. Ik denk echt dat je dan zeiknat bent, wij voelen nu al nattigheid!
Bij een restaurantje kopen we een ijsje en zitten een tijdje aan een picknicktafel. Om ons heen scharrelen vogeltjes en squirrels. Ik probeer een steller’s jay te fotograferen, een prachtige blauwe vogel met een hippe kuif, maar het eigenwijze dier blijft maar in de schaduw zitten en dan zie je niet dat hij zo mooi blauw is.
Yosemite is prachtig, maar door de drukte, alle aangelegde paden naar “attracties” en de (hele goede!) voorzieningen, voelt het wel een beetje alsof je gewoon in Blijdorp loopt ofzo in plaats van in de natuur.
We besluiten de vallei te verlaten en een ander hoogtepunt van Yosemite op te zoeken: Glacier Point. Vanaf dit punt kijk je naar beneden de vallei in en kun je ook verschillende watervallen zien stromen. Het is ook hier erg druk en we staan een tijdje in de file voor een parkeerplekje. Maar we hebben geluk! Zodra we de parkeerplaats oprijden gaat er iemand weg. Glacier Point is heel erg indrukwekkend. Zó gaaf om die watervallen te zien, om de weggetjes beneden te zien lopen, om die grote granieten rotswanden te zien en je te bedenken dat mensen die beklimmen. Wauw. Ik vind dit indrukwekkender dan de vallei.
Als we weg willen rijden van de parkeerplaats horen we bij het achteruitrijden ineens een klap. Achter ons besloot een auto tegelijkertijd achteruit te gaan rijden en we zijn tegen elkaar aan gebotst. De schade valt gelukkig erg mee, beide auto’s kunnen gewoon nog rijden en functioneren nog volledig. De bestuurder van de andere auto blijkt een erg aardige en relaxte Australiër en na het uitwisselen van wat gegevens gaan we allemaal gewoon verder op pad. Tenminste, dat gaat bij ons maar nét goed, want even verderop op de parkeerplaats rijdt een andere auto zonder goed te kijken achteruit echt BIJNA onze zijdeur in. De schrik zit er wel even in, maar gelukkig zijn we dik verzekerd en zijn we zelf nog heel. Wel sneu voor onze George, hij brengt ons zo trouw overal heen en is nu toch wel een beetje gebutst.
We vertrekken maar snel echt van Glacier Point en gaan op zoek naar rustiger oorden. Ergens langs een beekje picknicken we uitgebreid. Er zitten zowaar eens geen muggen of andere steekbeesten. Wel vliegen er enorme zwermen lieveheersbeestjes, maar die blijven bij ons uit de buurt en veroorzaken geen overlast.
Hierna rijden we lekker terug naar de B&B om daar even wat te relaxen, te douchen en andere kleren aan te doen. Fijn om niet sticky en vol vieze vegen uit eten te hoeven. We eten opnieuw in Mariposa, nu bij Restaurant 1850. Het is de duurste maaltijd van deze vakantie tot nu toe, maar lekker! We drinken er een lokale cider bij. Voor het eten kijken we nog een kwartiertje op de veranda naar de kolibries die af en aanvliegen. Er hangen birdfeeders met suikerwater. Wat een bijzondere vogeltjes! Morgen echt even foto’s van maken, de gastheer van de B&B heeft zelf een paar hele gave.
Opnieuw vallen we in slaap met het geluid van de krekels. En van de snurkende buurman. Morgen verlaten we voor een paar dagen het Amerikaanse natuurgeweld en gaan we naar San Francisco! Yay!
