Jaaaaa, uitslapen! Not. Onze gebouwgenoten slapen overduidelijk niet uit. En dus beginnen om 5.30 de eerste mensen ijs uit de ijsblokjesmachine te halen die recht tegenover onze kamer ligt. Drie keer. Er zijn heel veel mensen die hun koelboxen vullen met ijs uit deze machines, ondanks dat dat niet de bedoeling is. Voor 2 dollar haal je bij elke supermarkt of benzinepomp een zak van 5kg ijs dat speciaal bedoeld is voor koelboxen enzo. Het ijs uit de machines is voor in drankjes en je flessenkoeler en smelt veel sneller. Maar ja, 2 dollar uitsparen is natuurlijk wel van groooote invloed op je vakantiebudget. Zucht.

Wanneer ik weer half slaap, besluiten de volgende buren ook ijs te gaan halen.  Ik geef het op en ga maar een beetje internetten, verslagjes uploaden (lekker snel internet hier!) en sta uiteindelijk om 8 uur op. Remco slaapt bijna overal doorheen, tot ik een koekje eet. Dat zorgt ervoor dat hij direct klaarwakker is en ook een koekje wil. Handig om te weten.

Ondanks dat we vandaag zo’n 4,5 uur moeten rijden, doen we het rustig aan. We willen niet al te vroeg in Death Valley zijn vanwege de warmte en vanwege alle vage tijdzones winnen we vandaag ook nog eens ergens een uur. De voorspellingen zeggen dat het vandaag 45 graden wordt. Omdat we in het park slapen kunnen we gemakkelijk ’s avonds nog wat dingen bekijken.

Gisteren hebben we ontdekt dat er in Springdale een goed koffietentje zit. Helaas was het toen al gesloten, maar vandaag hebben we meer geluk. We skippen het ontbijt bij het hotelrestaurant. De pancakes daar waren niet voor herhaling vatbaar. In plaats daarvan genieten we ENORM van een goede kop koffie met daarbij homemade lekkers. Het is zalig weer en het voelt op en top als vakantie.

Via een Walmart voor nieuwe proviand beginnen we aan de route naar Death Valley. Vrij snel na vertrek uit Zion verdwijnen de bomen en zitten we weer vol in de kale woestijn. In tegenstelling tot de woestijn in Navajo County zie je hier nauwelijks huizen. Er woont gewoon niemand, er is helemaal niets. Als er al mensen wonen is dat echt in dorpjes bij elkaar. Wanneer we Death Valley bijna inrijden staat er wel ineens een heel groot gebouw. Het lijken een soort kassen en we vragen ons af wie daar in hemelsnaam een bedrijf neerzet. Tot onze grote verbazing blijkt het een wietplantage! Hoe verzin je het! We zijn inmiddels in California en daar is cannabis legaal.

De route is mooi, maar niet heel spannend. Het is vooral rechtdoor rijden, een hoop woestijn en een weinig veranderend landschap. We zijn de afgelopen dagen natuurlijk ook wel enorm verwend. Ergens in the middle of nowhere zien we nog wel een groot gevangeniscomplex. Goede plek. Een ontsnappende gevangene kan echt geen kant op. Alleen liften is een optie, maar er staan borden langs de weg om je te waarschuwen dat je in een prison zone bent en liften niet is toegestaan.

Verder zien we veel dust devils, wervelstormpjes van stof, tumbleweed en een dode coyote. De coyotes schijnen hier veel langs de weg te lopen, omdat ze doorhebben dat ze met een beetje zielig kijken eten van mensen in auto’s krijgen. Makkelijk voedsel is aantrekkelijk, ook voor wilde dieren, maar het is in een hele hoop opzichten heel slecht voor ze. Je ziet hier in de parken ook overal bordjes en aanplakbiljetten om je dit soort dingen uit te leggen. Helaas is dit heel hard nodig. Mensen doen echt hele stomme dingen.

Hoe meer we richting Death Valley komen hoe harder we de temperatuur zien oplopen. We hadden eigenlijk een beetje verwacht dat de temperatuur hier niet over die van Vegas vorige week heen zou gaan. De temperaturen zijn behoorlijk hoog voor de tijd van het jaar. Maar ook in Death Valley krijgen we echt de full package. Bij het Visitor Center staat de thermometer uiteindelijk op 113 F. Dit is 45 graden celcius. Buiten de hitte waait het ook nog eens keihard. Het is eigenlijk bijna storm! De wind is warm en het voelt dus echt alsof je in een fohn staat. Bizar gevoel. Tricky ook wel, want door de wind merk je echt niet meer hoe hard je zweet en hoe snel je dus uitdroogt.

We bezoeken Dante’s View waar we een prachtig uitzicht over de zoutvlakte van Death Valley hebben. Wat een bizar landschap weer. Daarna checken we in bij ons hotel, om daarna even te gaan eten. Na het eten willen we nog wat viewpoints aandoen als het wat minder warm is.

Er wordt op het terrein van ons hotel behoorlijk ver- en gebouwd, waardoor er een tijdelijke receptie en een tijdelijk restaurant is ingericht. Het restaurant blijkt een soort veredelde kantine annex snackbar te zijn. Je kunt er pizza eten en wat burgers, bestellen moet je bij een bar en je koffie of thee komt uit van die enorme ketels met een kraantje. Voor 26 dollar hebben we een cheeseburger die niet zou misstaan bij de Mac, een hotdog met chips en frietjes gebakken in vies of oud vet. Wat een deceptie! Vooral omdat dit wel één van de duurdere overnachtingen is. Stom!

Een beetje chagrijnig gaan we weer op pad, maar gelukkig maakt Death Valley het wel weer goed. Ondanks dat we overal echt uit ons hemd waaien (en ik soms de autodeur niet eens open krijg) is het waanzinnig om te zien. We bezoeken als eerste Devil’s Golf Course, een grote vlakte bedekt met steenzout. Het ziet er bizar uit. Net een grote omgewoelde moddervlakte die daarna hard is geworden en is bestrooid met zout.

Daarna rijden we door naar Badwater Basin, een zoutvlakte 85,5 meter onder zeeniveau. Er is een kleine poel, die ontstaan is uit een bron. Door de grote hoeveelheden zout is het water echter ondrinkbaar en zo komt de locatie aan zijn naam: bad water, slecht water. In de bergen achter Badwater Basin kun je als je goed zoekt een bordje vinden wat aanduidt waar zeeniveau is.

Tot slot rijden we de Artist Drive, een scenic route waar je de prachtigste pastelkleuren in de bergen kunt zien. We zijn hier rond het golden hour, dus ik hoop natuurlijk op mooi licht. Maar ja, ik en zonsondergangen: wolken. Of course.

Die wolken, in combinatie met de enorme wind, gooien ook de rest van mijn avondprogramma in de war. Death Valley is één van de donkerste plaatsen op aarde en ik had hier graag sterren gefotografeerd. Maar er zitten wolken voor en ik denk dat mijn camera en statief alle kanten op zouden waaien. Helaas..

Gelukkig komen er nog wel wat kansen. Het moet toch een keer lukken om een sterrenhemel te fotograferen deze vakantie!

Wellicht morgen al, dan zetten we onze reis voort in de richting van Yosemite. We slapen in Mammoth Lakes, een wintersportgebied aan de oostkant van Yosemite. Ook daar zullen vast mooie plekjes te vinden zijn. We hebben onze lange broeken vast klaargelegd, want het is in Mammoth Lakes maaar 19 graden! Dat wordt afzien! 😉