Dag 17: A Bittersweet Goodbye

Het zit er nu echt bijna op, vanavond om 19.10 vertrekt ons vliegtuig terug naar Nederland. Maar tot we vanmiddag op het vliegveld moeten zijn, kan er best nog wat ondernomen worden. Alleen… wat dan. We zijn beiden toch wat onrustig, zeker na de ervaring op de heenreis durven we niet meer korter dan 2 uur van tevoren op het vliegveld te zijn en de auto moet ook nog ingeleverd.

Eigenlijk willen we naar Newgrange, maar dat kan alleen met een tour. We vinden niet direct de info over hoelang die precies duurt e.d., dus we durven het niet aan.

In plaats daarvan besluiten we richting de Hill of Tara te gaan. Hill of Tara was ooit de ‘Hoofdstad’ van de zuidelijke Uí Néill, die soms de titel van Hoge Koning van Ierland claimden. Het enige dat daarvan is overgebleven is de Heuvel van Tara, een heuvel in het graafschap Meath.

Er wordt aangenomen dat Tara al voor de komst van de Gael een belangrijke plaats was. Het mythologische volk van de Tuatha Dé Danann zou zijn koningen op de heuvel gekroond hebben. In de Keltische periode gold Tara als de belangrijkste plaats. Nog in 980 versloeg de koning van Tara (Máel Sechnaill mac Domnaill) de Noormannen en veroverde hun voornaamste vesting, Dublin.

Hoewel Dublin vrij snel daarna de belangrijkste plaats werd in Ierland, en Tara min of meer van de kaart verdween, bleef Tara Hill een belangrijke plaats innemen.

In 1843 was de heuvel het toneel van de grootste massa-demonstratie in de Ierse geschiedenis. De katholieke politicus Daniel O’Connell sprak hier voor een enorme mensenmassa, de schattingen liepen van 500.000 tot 1 miljoen. Ondanks die enorme opkomst werd zijn eis, het terugdraaien van de Unie van Ierland met Engeland van 1800, niet gehonoreerd.

In de omgeving zijn veel vondsten gedaan van religieuze en ceremoniële betekenis.

Voor we echter bij Tara aankomen bezoeken we nog een mooi begraafplaatsje én Trim Castle. Dit kasteel uit de twaalfde eeuw was toentertijd het grootste kasteel van Europa. Nu zijn er alleen nog maar ruïnes, maar het terrein is wel de moeite waard om te bezoeken. Het is heel mooi gelegen aan de rivier. Daarnaast is er een waanzinnige scene van Braveheart opgenomen. Altijd leuk 😀

De Hill of Tara vinden we uiteindelijk een klein beetje teleurstellend. Het is fascinerend dat er zoveel geschiedenis te vinden is, maar als je er daadwerkelijk rondloopt zie je vooral een teletubbielandschap met rare heuveltjes. Eigenlijk moet je het van bovenaf zien, dan ziet het er wél heel bijzonder uit.

We zijn inmiddels nog maar een half uurtje van het vliegveld vandaan en het is echt nog véél te vroeg om daar al heen te gaan. We kunnen echter ook niet super ver meer rijden, want we hebben de auto op basis van vol-leeg gehuurd en hebben dus niet zo heel veel benzine meer! Doen we volgende keer niet meer, want dit is echt best onhandig 😀

We besluiten nog even naar de kust te rijden voor wat frisse zeewind. We eindigen op Portmarnock Beach waar we een stukje over het strand wandelen. Hierna besluiten we toch maar naar het vliegveld te vertrekken. Fabiënne moet nog even uitgemest worden (wat verzamel je een zooi in zo’n auto!) en dan is het tijd om afscheid te nemen. Natuurlijk gaat alles rondom het inleveren van de auto, inchecken van koffers en de security check nu razendsnel en véél te vroeg zitten we op het vliegtuig te wachten. Op naar huis, op naar de katjes, op naar mijn eigen bed!

Dag Ierland! Je was fantastisch mooi!