Dag 3: Er is er één jarig!

Waterford

Perfecte plekken hebben óók nadelen, zo ontdekten we toen we lekker ons raam even open dachten te zetten voor het slapen. Twee langpootmuggen (GROTE!), 2 motten en nog wat vliegbeesten waren het resultaat. Binnen 5 minuten. Oeps!

Desalniettemin was de nachrust prima en het ontbijt al even geweldig als de rest van de B&B. We werden verwend met vers fruit, granola en yoghurt, gevolgd door onze eerste full Irish breakfast. Compleet met black en white pudding natuurlijk. Ik heb de black pudding niet gegeten, ik had daar toch nog niet zo’n trek in. De white pudding was wel heel lekker overigens. Na het ontbijt was er voor Remco een mierzoete cupcake mét verjaardagskaarsje! Ik had vooraf gemailld met de vraag of er iets geregeld kon worden, dat kon dus, zo lief!

Na het ontbijt was het tijd te vertrekken. Dat viel best zwaar! Ik wilde echt niet weg daar. Nog even een knuffelsessie met één van de hondjes en toen de weg weer op. Vandaag moesten er ‘serieuze’ kilometers gemaakt worden, want anders komen we het land natuurlijk nooit rond. Voornamelijk een reisdag dus, vandaag.

Eerste tussenpunt: Avoca. Avoca is een klein dorpje waar vroeger veel mijnen waren. Daarnaast vind je er de oudste molen van Ierland en worden er de bekende Ierse kabeltruien gemaakt. De weverijen zijn tegenwoordig een toeristische attractie. Omdat we vroeg op pad waren en het er dus nog niet druk was met bezoekers, hebben we even een blik geworpen in de weverij. We hebben niet de hele tour gelopen, maar zijn wel even binnen gaan kijken in de ‘weaving shed’. Remco had ik daar wel achter kunnen laten, die vond de machines hypnotiserend interessant.

In de bijbehorende winkel nog even gekeken naar mooie, maar ook dure, producten uit de weverij. Heel even overwoog ik nog een deken te kopen in een prachtig grijze herringbone maar met een prijskaartje van 90 euro en de gedachte aan drie katten heb ik hem toch maar laten liggen.

In Avoca zijn we nog heel even de kerk in gelopen. Best mooi kerkje, maar muf! Pfew. Snel de frisse lucht weer in. We waren benieuwd of er nog iets te zien of te bezoeken zou zijn van de oude mijnen. Dit bleek officieel niet het geval, maar onofficieel leek het erop dat we je er wel bij kon komen. Helaas stuitten we op een hek. Op zich kon je daar gewoon wel doorheen lopen, maar de auto had dan op een rare plek achter moeten blijven. Plus dat het echt nog wel een flinke klim omhoog was geweest, zonder garantie op iets wat de moeite waard zou zijn. Uiteindelijk vanaf beneden dus maar een fotootje geschoten van de oude vervallen gebouwen die we op de heuvel konden zien liggen.

Waterford

Hierna zijn we binnendoor naar Waterford gereden. Van een grijze lucht naar een blauwe lucht met zon weer terug naar een grijze lucht in Waterford. Helaas ook inclusief regen. Achteraf hadden we iets vaker moeten stoppen om van de zon te genieten en wat foto’s te maken, want het uitzicht over de heuvels was fenomenaal. En Waterford zou volgens de boekjes een leuke oude stad zijn, maar we vonden het eigenlijk wat tegenvallen. Er waren wat Vikingdingen en een een ruïne middenin de stad, maar die werd ontsierd door een podium en een garage. Wel tof was dat ik er allerlei streetart vond! Ik kon in Dublin eigenlijk niks vinden, maar hier liepen we er zo tegenaan. Ook hier nog even in de kerk gekeken en daarna maar terug richting de auto.

De B&B van vandaag ligt recht tegenover Jerpoint Abbey, de restanten van een klooster uit de tweede helft van de 12e eeuw. Deze wilde ik erg graag bezoeken, maar het plenste enorm toen we aankwamen bij de B&B. De abbey staat nu voor morgenvroeg op het programma.

De B&B van vandaag is gevestigd in een hele oude molen. Daar moet je je geen molen met wieken zoals wij die kennen bij voorstellen, maar een watermolen. De B&B is heel klassiek ingericht, er staan een aantal hele oude meubeltjes en frutseltjes. Helaas kan hij niet tippen aan de locatie van gisteren. Dat was natuurlijk wel een beetje te verwachten en eigenlijk is vergelijken ook niet eerlijk. Ook dit is namelijk wel gewoon weer een prachtige plek en een bijzonder gebouw.

Killkenny

Avondeten schoot er vandaag een beetje bij in. We reden naar Killkenny om daar een restaurantje te zoeken en raakten afgeleid door alle straatjes en doorsteekjes. Tegen de tijd dat we uitgeslenterd waren, hadden we last van de toegeslagen vermoeidheid en honger…en dan is ineens niks meer goed genoeg. Uiteindelijk eindigden we bij een KFC kloon. Ach ja, het kan niet altijd feest zijn qua eten.

Morgen wordt een historisch verantwoorde dag. De abbey én twee kastelen staan op onze wishlist. Hopelijk werken de weergoden een beetje mee. En dan hopelijk ook wat betere foto’s! Ik heb mijn grote camera nog helemaal niet uit de tas gehaald. De powershot is zo fijn voor de kiekjes tussendoor! Maar ja, die EOS is uiteindelijk toch echt wel beter. En als het goed is, gaan we morgen een hoop fotogenieks tegemoet.

Afgelegde afstand: ongeveer 180km inclusief een retourtje Kilkenny
Ontdekt: Er staan soms zóveel waarschuwingsbordjes, teksten en pijlen op en naast de weg, dat je bijna alsnog in de berm rijdt als je al die bordjes in je op wilt nemen.